μάρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	μάρα	οι	μάρες
γενική	της	μάρας		—
αιτιατική	τη	μάρα	τις	μάρες
κλητική		μάρα		μάρες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

μάρα < μαραίνω + -α (αναδρομικός σχηματισμός) < αρχαία ελληνική μαραίνω

Ουσιαστικό

μάρα θηλυκό

• μαράζι, μαρασμός, στενοχώρια, θλίψη

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη μαραίνω

Εκφράσεις

• η σάρα, η μάρα και το κακό συναπάντημα: (μειωτικό) (ειρωνικό) μειωτικός χαρακτηρισμός ενός πλήθους ανεπιθύμητων ενοχλητικών ανθρώπων που συναντά κάποιος ή πρόκειται να συναντήσει

  ≈ συνώνυμα: σάρα κακιά

• άρες μάρες (κουκουνάρες): ασυναρτησίες, ανοησίες, ασύντακτος λόγος

  Ἄρες μάρες πιά, Μοῦσα, μὴν ψάλλῃς, / καιρὸς εἶναι τὰ μέτρα ν' ἀφήσῃς, / ἔλα γνῶσι ὀλίγη νὰ βάλῃς, / καὶ μὲ κόσμο καὶ ὕλη νὰ ζήσῃς. (Γεώργιος Σουρής, Ύλη)

• άρα, μάρα: έκφραση για να δηλώσουμε την αδιαφορία μας

Μεταφράσεις

    μάρα