σκηνίτης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	σκηνίτης	οι	σκηνίτες
γενική	του	σκηνίτη	των	σκηνιτών
αιτιατική	τον	σκηνίτη	τους	σκηνίτες
κλητική		σκηνίτη		σκηνίτες
Κατηγορία όπως «ναύτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σκηνίτης < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή σκηνίτης < αρχαία ελληνική σκηνή

Προφορά

ΔΦΑ : /sciˈni.tis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : σκη‐νί‐της

Ουσιαστικό

σκηνίτης αρσενικό (θηλυκό σκηνίτισσα)

• αυτός που μένει ή ζει σε σκηνή

Μεταφράσεις

    σκηνίτης

---

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
	σκηνῑτα-
ονομαστική	ὁ	σκηνίτης	οἱ	σκηνῖται
γενική	τοῦ	σκηνίτου	τῶν	σκηνιτῶν
δοτική	τῷ	σκηνίτῃ	τοῖς	σκηνίταις
αιτιατική	τὸν	σκηνίτην	τοὺς	σκηνίτᾱς
κλητική ὦ!		σκηνῖτᾰ		σκηνῖται
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		σκηνίτᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		σκηνίταιν
Το δίχρονο φωνήεν της παραλήγουσας είναι μακρό.
1η κλίση, ομάδα 'στρατιώτης', Κατηγορία 'στρατιώτης' όπως «στρατιώτης» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Αρχαία ελληνικά (grc)

• (ελληνιστική κοινή) → ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• σκηνίτης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σκηνίτης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.