συγκρότηση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | συγκρότηση | οι | συγκροτήσεις |
| γενική | της | συγκρότησης* | των | συγκροτήσεων |
| αιτιατική | τη | συγκρότηση | τις | συγκροτήσεις |
| κλητική | συγκρότηση | συγκροτήσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, συγκροτήσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- συγκρότηση < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή συγκρότησις < αρχαία ελληνική συγκροτέω / συγκροτῶ < σύν + κροτέω / κροτῶ
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
συγκρότηση θηλυκό
- η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του συγκροτώ
- ο σχηματισμός ενός οργανωμένου και λειτουργικού συνόλου από τη συγκέντρωση και συστηματοποίηση διαφόρων στοιχείων
Συγγενικά[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
συγκρότηση
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δύναμη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Λόγια διαχρονικά δάνεια από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)