ώθηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | ώθηση | οι | ωθήσεις |
| γενική | της | ώθησης* | των | ωθήσεων |
| αιτιατική | την | ώθηση | τις | ωθήσεις |
| κλητική | ώθηση | ωθήσεις | ||
| * παλιότερος λόγιος τύπος, ωθήσεως | ||||
| Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- ώθηση < (ελληνιστική κοινή) ὤθησις < αρχαία ελληνική ὠθέω / ὠθῶ
Προφορά
[επεξεργασία]
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
ώθηση θηλυκό
- το σπρώξιμο, η πράξη του ωθώ
- (μεταφ.) η παρακίνηση, το κίνητρο
- (φυσική) το διανυσματικό μέγεθος που ισούται με το γινόμενο της δύναμης επί τον χρόνο που αυτή ασκείται· έχει τις ίδιες μονάδες μέτρησης με την ορμή
Αντώνυμα
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]Σύνθετα
[επεξεργασία]Δείτε επίσης
[επεξεργασία]-
Ώθηση στη Βικιπαίδεια
