ἀγορά

Αρχαία ελληνικά (grc)

1η κλίση - Ομάδα κατά το «στρατιά»
↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	ἀγορᾱ́	αἱ	ἀγοραί
γενική	τῆς	ἀγορᾶς	τῶν	ἀγορῶν
δοτική	τῇ	ἀγορᾷ	ταῖς	ἀγοραῖς
αιτιατική	τὴν	ἀγορᾱ́ν	τὰς	ἀγορᾱ́ς
κλητική ὦ!		ἀγορᾱ́		ἀγοραί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ		τὼ	ἀγορᾱ́
γεν-δοτ		τοῖν	ἀγοραῖν
Παράρτημα

Ετυμολογία

ἀγορά < ἀγείρω. Συγγενής η μυκηναϊκή 𐀀𐀒𐀨 (a-ko-ra)

Ουσιαστικό

ἀγορά θηλυκό

1. συνάθροιση, συνέλευση, ιδίως του λαού, κατ' αντίθεση προς το συμβούλιο των αρχόντων (βουλή)
2. το σημείο συνάθροισης και δημόσιας ζωής αρχαίων ελληνικών πόλεων
3. τόπος συνελεύσεως
4. ομιλία
5. το χάρισμα του αγορεύειν, η ευγλωττία
6. τόπος αγοραπωλησιών
7. εμπορεύματα, ψώνια
8. για δήλωση χρόνου

   • ἀγορά πληθούσα: οι ώρες πριν το μεσημέρι, δηλαδή που η αγορά ήταν γεμάτη
   • ἀγορῆς διάλυσις: ο χρόνος αμέσως μετά την μεσημβρία, δηλαδή που επέστρεφαν σπίτι τους

Συγγενικές λέξεις

• ἀγοραῖος
• ἀγορεύω
• ἀγοράζω
• πανήγυρις

Άλλες μορφές

• δωρικός τύπος : ἀγορή
• αιολικός τύπος : ἄγυρις

Δείτε επίσης

• φόρουμ, λατινικά forum
• Αρχαία Αγορά στη Βικιπαίδεια 

Σημειώσεις

• από τον Όμηρο (και μάλλον όχι νωρίτερα) εμφανίζονται αγορές και ως χώροι συζητήσεως και ως εμπορείου, αν και συνήθως συνέπιπτε η σημασία

  πολλὰ μὲν εἰν ἀγορῇ πωλεύμενα, πολλὰ δ' ἀγυιαῖς (Όμηρος, Επιγράμματα 14.5)

Πηγές

• ἀγορά στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «ἀγορά» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.