ἐρίβρομος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἐρίβρομος	τὸ	ἐρίβρομον
γενική	τοῦ/τῆς	ἐριβρόμου	τοῦ	ἐριβρόμου
δοτική	τῷ/τῇ	ἐριβρόμῳ	τῷ	ἐριβρόμῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἐρίβρομον	τὸ	ἐρίβρομον
κλητική ὦ!		ἐρίβρομε		ἐρίβρομον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἐρίβρομοι	τὰ	ἐρίβρομᾰ
γενική	τῶν	ἐριβρόμων	τῶν	ἐριβρόμων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἐριβρόμοις	τοῖς	ἐριβρόμοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἐριβρόμους	τὰ	ἐρίβρομᾰ
κλητική ὦ!		ἐρίβρομοι		ἐρίβρομᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἐριβρόμω	τὼ	ἐριβρόμω
γεν-δοτ	τοῖν	ἐριβρόμοιν	τοῖν	ἐριβρόμοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἐρίβρομος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

ἐρίβρομος, -ος, -ον

1. που φωνάζει δυνατά, βροντόφωνος

   ※  2/3ος↓ αιώνας ⌘ Ἀθήναιος ὁ Nαυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, 2, 3 @scaife.perseus, @el.wikisource

   πρῶται μὲν Χάριτές τ’ ἔλαχον καὶ ἐύφρονες Ὧραι
   μοῖραν καὶ Διόνυσος ἐρίβρομος, οἵπερ ἔτευξαν.

2. (για ζώα) που βρυχάται δυνατά

   ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Ὀλυμπιονίκαις^w, 11 (10). Ἁγησιδἀμῳ Λοκρῷ Ἐπιζεφυρίῳ παιδὶ πύκτῃ, 20 (11.19-11.20)

   τὸ γὰρ ἐμφυὲς οὔτ᾽ αἴθων ἀλώπηξ | οὔτ᾽ ἐρίβρομοι λέοντες διαλλάξαιντο ἦθος.

   Ποτέ η κοκκινότριχη αλεπού | και τα λιοντάρια που βαριά βρυχιούνται το φυσικό τους ήθος δεν θα αλλάξουν.

   Μετάφραση (2004): Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

   ※  3ος κε αιώνας ⌘ Οππιανός ο εξ Απαμείας, Κυνηγετικά, 4.80, @scaife.perseus

   ἔνθα περὶ σπήλυγγας ἐρίβρομος ἠΰκομος λῖς

   εκεί σε σπηλιές λιοντάρι με βροντερή φωνή και ωραίο τρίχωμα

   Μετάφραση λέξεων: Βικιλεξικό.

3. πολύ ηχηρός, βροντώδης

   ※  6ος/5ος↑ αιώνας ⌘ Πίνδαρος^w, Πυθιονίκαις, 6. Ξενοκράτει Ἀκραγαντίνῳ ἅρματι, 12 (6.11-6.15)

   τὸν οὔτε χειμέριος ὄμβρος, ἐπακτὸς ἐλθών | ἐριβρόμου νεφέλας | στρατὸς ἀμείλιχος, οὔτ᾽ ἄνεμος ἐς μυχούς | ἁλὸς ἄξοισι παμφόρῳ χεράδει | τυπτόμενον.

   Αυτόν ούτε οι καταιγίδες του χειμώνα, | ο αμείλιχτος των εχθρών ο στρατός που ορμάει | από τις βουερές νεφέλες, | ούτε οι ανεμοθύελλες που τον χτυπούν με κάθε λογής χαλίκια | μπορούν στης θάλασσας τα βάθη να τον πάνε.

   Μετάφραση (1994), Γιάννης Οικονομίδης, @greek‑language.gr

Συνώνυμα

• βαρυβρεμέτης
• ἐριβρεμέθων
• ἐριβρεμής
• ἐριβρεμέτης
• μεγαλοβρεμέτης

Πηγές

• ἐρίβρομος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἐρίβρομος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.