ὑπερβεβλημένος

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	ὑπερβεβλημένος	ἡ	ὑπερβεβλημένη	τὸ	ὑπερβεβλημένον
γενική	τοῦ	ὑπερβεβλημένου	τῆς	ὑπερβεβλημένης	τοῦ	ὑπερβεβλημένου
δοτική	τῷ	ὑπερβεβλημένῳ	τῇ	ὑπερβεβλημένῃ	τῷ	ὑπερβεβλημένῳ
αιτιατική	τὸν	ὑπερβεβλημένον	τὴν	ὑπερβεβλημένην	τὸ	ὑπερβεβλημένον
κλητική ὦ!		ὑπερβεβλημένε		ὑπερβεβλημένη		ὑπερβεβλημένον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	ὑπερβεβλημένοι	αἱ	ὑπερβεβλημέναι	τὰ	ὑπερβεβλημένᾰ
γενική	τῶν	ὑπερβεβλημένων	τῶν	ὑπερβεβλημένων	τῶν	ὑπερβεβλημένων
δοτική	τοῖς	ὑπερβεβλημένοις	ταῖς	ὑπερβεβλημέναις	τοῖς	ὑπερβεβλημένοις
αιτιατική	τοὺς	ὑπερβεβλημένους	τὰς	ὑπερβεβλημένᾱς	τὰ	ὑπερβεβλημένᾰ
κλητική ὦ!		ὑπερβεβλημένοι		ὑπερβεβλημέναι		ὑπερβεβλημένᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὑπερβεβλημένω	τὼ	ὑπερβεβλημένᾱ	τὼ	ὑπερβεβλημένω
γεν-δοτ	τοῖν	ὑπερβεβλημένοιν	τοῖν	ὑπερβεβλημέναιν	τοῖν	ὑπερβεβλημένοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λελυμένος' όπως «λελυμένος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Μετοχή

ὑπερβεβλημένος ,-η, -ον συχνά σε επιθετική λειτουργία

• μετοχή μεσοπαθητικού παρακειμένου (ὑπερβέβλημαι) του ρήματος ὑπερβάλλω: εξαίρετος, έξοχος, λαμπρός

  ※  5ος↑ αιώνας ⌘ Εὐριπίδης, Ἄλκηστις, στίχ. 153

  τί χρὴ γενέσθαι τὴν ὑπερβεβλημένην | γυναῖκα;

  Τέλεια γυναίκα ποιά θα πεις πως είναι;

  Μετάφραση (1972): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Εστία @greek‑language.gr

Πηγές

• ὑπερβάλλω - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὑπερβάλλω - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
• ΜΟΡΦΩ@ΛΟΓΕΙΟΝ
• μορφολογία@perseus.tufts.edu