-γενής

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	-γενής	η	-γενής	το	-γενές
γενική	του	-γενούς*	της	-γενούς	του	-γενούς
αιτιατική	τον	-γενή	τη(ν)	-γενή	το	-γενές
κλητική		-γενή(ς)		-γενής		-γενές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	-γενείς	οι	-γενείς	τα	-γενή
γενική	των	-γενών	των	-γενών	των	-γενών
αιτιατική	τους	-γενείς	τις	-γενείς	τα	-γενή
κλητική		-γενείς		-γενείς		-γενή
* Και προφορικός τύπος σε -ή στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

-γενής < αρχαία ελληνική -γενής < γίγνομαι (& σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική -gène ή σημασιολογικό δάνειο από την αγγλική -genous)

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝeˈnis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : -γε‐νής

Επίθημα

-γενής

• επίθημα ως βʹ συνθετικό που δηλώνει ότι η σύνθετη λέξη γίνεται, προέρχεται ή αποτελείται απ’ ό,τι εκφράζει το αʹ συνθετικό ή βρίσκεται σε τέτοια θέση

Μεταφράσεις

    -γενής

Πηγές

• -γενής - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας