γεννάδας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	γεννάδας	οι	γεννάδες
γενική	του	γεννάδα	των	γεννάδων
αιτιατική	τον	γεννάδα	τους	γεννάδες
κλητική		γεννάδα		γεννάδες
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεννάδας < αρχαία ελληνική γεννάδας

Προφορά

ΔΦΑ : /ʝeˈna.ðas/

τυπογραφικός συλλαβισμός : γεν‐νά‐δας

Ουσιαστικό

γεννάδας αρσενικό

• (λογοτεχνικό) ο ευγενής, ο γενναίος

Μεταφράσεις

    γεννάδας

→ δείτε τις λέξεις ευγενής και γενναίος

Πηγές

• γεννάδας - Αναστασιάδη - Συμεωνίδη, Άννα (2003). Αντίστροφο λεξικό της νέας ελληνικής. Ινστιτούτο Νεοελληνικών Σπουδών. Ίδρυμα Μανόλη Τριανταφυλλίδη.  (συντομογραφίες)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	γεννάδᾱς	οἱ	γεννάδαι
γενική	τοῦ	γεννάδου	τῶν	γενναδῶν
δοτική	τῷ	γεννάδᾳ	τοῖς	γεννάδαις
αιτιατική	τὸν	γεννάδᾱν	τοὺς	γεννάδᾱς
κλητική ὦ!		γεννάδᾱ		γεννάδαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		γεννάδᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		γεννάδαιν
Το φωνήεν της παραλήγουσας είναι βραχύ.
1η κλίση, ομάδα 'νεανίας', Κατηγορία 'νεανίας' όπως «νεανίας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

γεννάδας < γέννα

Ουσιαστικό

γεννάδας αρσενικό

• ο ευγενής, γενναίος άνθρωπος

Πηγές

• γεννάδας - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• γεννάδας - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.