ευήθης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	ευήθης	ευήθης	εύηθες
γενική	ευήθους	ευήθους	ευήθους
αιτιατική	ευήθη	ευήθη	εύηθες
κλητική	ευήθη(ς)	ευήθης	εύηθες
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	ευήθεις	ευήθεις	ευήθη
γενική	ευήθων	ευήθων	ευήθων
αιτιατική	ευήθεις	ευήθεις	ευήθη
κλητική	ευήθεις	ευήθεις	ευήθη

Ετυμολογία

ευήθης < αρχαία ελληνική εὐήθης < εὖ + ἦθος

Επίθετο

ευήθης, ευήθης, εύηθες

• μωρός, αφελής

Συνώνυμα

• αγαθιάρης
• αφελής
• βλάκας
• χαζός

Συγγενικές λέξεις

• ευήθεια
• ευήθως

Μεταφράσεις

    ευήθης

γαλλικά : naïf (fr), simple (fr)