κίσσα
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | κίσσα | οι | κίσσες |
| γενική | της | κίσσας | των | κισσών |
| αιτιατική | την | κίσσα | τις | κίσσες |
| κλητική | κίσσα | κίσσες | ||
| Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- κίσσα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική κίσσα
Προφορά[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /ˈki.sa/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κίσ‐σα
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
κίσσα θηλυκό
- (πτηνό) αποδημητικό πτηνό, του είδους Garrulus glandarius της οικογένειας των Κορακιδών, με καστανό σώμα, γαλαζόμαυρες λωρίδες στα φτερά, μακριά μαύρη ουρά και μαύρο το πάνω μέρος της κεφαλής
Σημειώσεις[επεξεργασία]
- Για τη σύγχυση που υπάρχει των πουλιών κίσσα και καρακάξα δείτε κίσσα#Ονοματολογία στη Βικιπαίδεια
- Η ιταλική όπερα «La gazza ladra» του Ροσσίνι (Rossini) σημαίνει Η καρακάξα (gazza η κλέφτρα (ladra). Μεταφράστηκε όμως ως «Η κλέφτρα κίσσα»
Συνώνυμα[επεξεργασία]
-
κίσσα στη Βικιπαίδεια
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
Αρχαία ελληνικά (grc)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | ἡ | κίσσᾰ | αἱ | κίσσαι |
| γενική | τῆς | κίσσης | τῶν | κισσῶν |
| δοτική | τῇ | κίσσῃ | ταῖς | κίσσαις |
| αιτιατική | τὴν | κίσσᾰν | τὰς | κίσσᾱς |
| κλητική ὦ! | κίσσᾰ | κίσσαι | ||
| δυϊκός | ||||
| ονομ-αιτ-κλ | τὼ | κίσσᾱ | ||
| γεν-δοτ | τοῖν | κίσσαιν | ||
| 1η κλίση, ομάδα 'γλῶσσα', Κατηγορία 'δόξα' όπως «δόξα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- κίσσα, ήδη τον 4ο αιώνα στον Αριστοτέλη < *κίκ-jα (ηχομιμητική λέξη) - Συγγενικό το σανσκριτικό θέμα kiki-. [1]
- για τη σημασία «όρεξη όπως των εγκύων» < πιθανόν αναδρομικός σχηματισμός από το κισσάω < κίσσα (το πουλί, επειδή είναι αδηφάγο)[2]
- Δεν σχετίζεται το κισσός.
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
κίσσα θηλυκό
Άλλες μορφές[επεξεργασία]
Συγγενικά[επεξεργασία]
Αναφορές[επεξεργασία]
- ↑ Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
- ↑ Beekes, Robert S. P. (2010) Etymological Dictionary of Greek. [Ετυμολογικό λεξικό της ελληνικής γλώσσας] (στα αγγλικά) με την αρωγή του Lucien van Beek. Leiden: Brill. Τόμοι 1‑2.
Πηγές[επεξεργασία]
- κίσσα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
- κίσσα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'σοφία' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Κληρονομημένες λέξεις από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Πτηνά (νέα ελληνικά)
- Ζώα (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως η ομάδα 'γλῶσσα' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά με κλίση όπως το 'δόξα' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'δόξα' (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 1ης κλίσης (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά 1ης κλίσης θηλυκά (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά παροξύτονα (αρχαία ελληνικά)
- Λέξεις παροξύτονες (αρχαία ελληνικά)
- Ηχομιμητικές λέξεις (αρχαία ελληνικά)
- Αρχαία ελληνικά
- Ουσιαστικά (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (αρχαία ελληνικά)
- Πτηνά (αρχαία ελληνικά)
- Ζώα (αρχαία ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)