πλαγίαυλος

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πλαγίαυλος	οι	πλαγίαυλοι
γενική	του	πλαγίαυλου	των	πλαγίαυλων
αιτιατική	τον	πλαγίαυλο	τους	πλαγίαυλους
κλητική		πλαγίαυλε		πλαγίαυλοι
όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

πλαγίαυλος < (λόγιο) ελληνιστική κοινή πλαγίαυλος

Προφορά

ΔΦΑ : /plaˈʝi.a.vlɔs/

συλλαβισμός : πλα‐γί‐αυ‐λος

Ουσιαστικό

πλαγίαυλος αρσενικό

1. (μουσικό όργανο) κάθε είδος φλάουτου που παίζεται πλάγια
2. (μουσικό όργανο, λόγιο ή επίσημο)το σύγχρονο φλάουτο

Μεταφράσεις

    πλαγίαυλος

→ δείτε τη λέξη φλάουτο

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	πλαγίαυλος	πλαγιαύλω	πλαγίαυλοι
Γενική	πλαγιαύλου	πλαγιαύλοιν	πλαγιαύλων
Δοτική	πλαγιαύλῳ	πλαγιαύλοιν	πλαγιαύλοις
Αιτιατική	πλαγίαυλον	πλαγιαύλω	πλαγιαύλους
Κλητική	πλαγίαυλε	πλαγιαύλω	πλαγίαυλοι

Ετυμολογία

πλαγίαυλος < → δείτε τις λέξεις πλάγιος και αὐλός

Ουσιαστικό

πλαγίαυλος αρσενικό (ελληνιστική κοινή)

• (μουσικό όργανο) αυλός που παιζόταν πλάγια, όπως και το σύγχρονο φλάουτο. Είχε όμως γλωσσίδι.

  αὐλῶν δὲ εἴδη, πλάγιος, λώτινος, Λιβύων τὸ εὕρημα, πλαγίαυλον δὲ αὐτόν Λίβυες καλοῦσιν

  (είδη αυλών, ο πλάγιος, ο λώτινος· [και είναι] εφεύρεση των Λιβύων, που τον ονομάζουν πλαγίαυλο) Πολυδεύκης, 2ος αιώνας Κ.Ε. (Pollux IV.74)

Δείτε επίσης

• φῶτιγξ (είδος πλαγιαύλου)

→ και δείτε τη λέξη αὐλός

Πηγές

• πλαγίαυλος στην Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ. Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012. 
• «πλαγίαυλος» - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.