ταχυδινής

Αρχαία ελληνικά (grc)

ελληνιστική κοινή (αρχαία κλίση) δε μαρτυρείται δυϊκός αριθμός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ταχυδινής	τὸ	ταχυδινές
γενική	τοῦ/τῆς	ταχυδινοῦς	τοῦ	ταχυδινοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ταχυδινεῖ	τῷ	ταχυδινεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ταχυδινῆ	τὸ	ταχυδινές
κλητική ὦ!		ταχυδινές		ταχυδινές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ταχυδινεῖς	τὰ	ταχυδινῆ
γενική	τῶν	ταχυδινῶν	τῶν	ταχυδινῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ταχυδινέσῐ(ν)	τοῖς	ταχυδινέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ταχυδινεῖς	τὰ	ταχυδινῆ
κλητική ὦ!		ταχυδινεῖς		ταχυδινῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ταχυδινεῖ	τὼ	ταχυδινεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ταχυδινοῖν	τοῖν	ταχυδινοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ταχυδινής < ταχυ- + -δινής

Επίθετο

ταχυδινής, -ής, -ές (ελληνιστική κοινή)

• που περιστρέφεται γρήγορα

  ※  5ος↓ αιώνας ⌘ Νόννος ο Πανοπολίτης, Διονυσιακά, 34.1, @scaife.perseus

  κούρη δʼ οὐρεσίφοιτος ἑῷ ταχυδίνεϊ ταρσῷ

  ≠ αντώνυμα: βραδυδινής

Συγγενικά

• ἐριδινής
• περιδινής
• πολυδινής
• → και δείτε τις λέξεις δίνη, ταχύς και δινέω

Πηγές

• ταχυδινής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.