τσίφτης
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | πληθυντικός |
|---|---|---|
| ονομαστική | τσίφτης | τσίφτες & τσίφτηδες |
| γενική | τσίφτη | τσίφτηδων |
| αιτιατική | τσίφτη | τσίφτες & τσίφτηδες |
| κλητική | τσίφτη | τσίφτες & τσίφτηδες |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
τσίφτης αρσενικό
- άνθρωπος έξυπνος
- άψογος στην εμφάνιση ή στην συμπεριφορά
- Τον εμπιστεύομαι, είναι πολύ τσίφτης.
- μάγκας
- μάγκας, τσίφτης και καραμπουζουκλής
- (ορνιθολογία) είδος αετού (Milvus migrans)
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
τσίφτης
