τσίφτης

Δείτε επίσης : τσιφτές

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	τσίφτης	τσίφτες & τσίφτηδες
γενική	τσίφτη	τσίφτηδων
αιτιατική	τσίφτη	τσίφτες & τσίφτηδες
κλητική	τσίφτη	τσίφτες & τσίφτηδες

Ετυμολογία

τσίφτης < αλβανική qift < *qiftër < μεσαιωνική ελληνική ξεφτέρι (αντιδάνειο) < ελληνιστική κοινή ὀξυπτέριον < αρχαία ελληνική ὀξύς + πτερόν (ή < τουρκική çift < περσική جفت: cuft)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈʦif.tis/

Ουσιαστικό

τσίφτης αρσενικό

1. (λαϊκότροπο) άνθρωπος έξυπνος
2. (λαϊκότροπο) άψογος στην εμφάνιση ή στην συμπεριφορά

   Τον εμπιστεύομαι, είναι πολύ τσίφτης.

3. (λαϊκότροπο) μάγκας

   μάγκας, τσίφτης και καραμπουζουκλής

4. (ορνιθολογία) είδος αετού (Milvus migrans)

Συγγενικές λέξεις

• τσίφτικος
• τσίφτισσα

Μεταφράσεις

    τσίφτης