ὀξυδερκής

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ὀξυδερκής	τὸ	ὀξυδερκές
γενική	τοῦ/τῆς	ὀξυδερκοῦς	τοῦ	ὀξυδερκοῦς
δοτική	τῷ/τῇ	ὀξυδερκεῖ	τῷ	ὀξυδερκεῖ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ὀξυδερκῆ	τὸ	ὀξυδερκές
κλητική ὦ!		ὀξυδερκές		ὀξυδερκές
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ὀξυδερκεῖς	τὰ	ὀξυδερκῆ
γενική	τῶν	ὀξυδερκῶν	τῶν	ὀξυδερκῶν
δοτική	τοῖς/ταῖς	ὀξυδερκέσῐ(ν)	τοῖς	ὀξυδερκέσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ὀξυδερκεῖς	τὰ	ὀξυδερκῆ
κλητική ὦ!		ὀξυδερκεῖς		ὀξυδερκῆ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ὀξυδερκεῖ	τὼ	ὀξυδερκεῖ
γεν-δοτ	τοῖν	ὀξυδερκοῖν	τοῖν	ὀξυδερκοῖν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνεχής' όπως «συνεχής» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ὀξυδερκής < ὀξυ- + -δερκής (< ὀξύς + δέρκομαι)

Επίθετο

ὀξυδερκής, -ής, -ές, συγκριτικός :ὀξυδερκέστερος, υπερθετικός : ὀξυδερκέστατος

• που έχει οξεία όραση
• ≈ συνώνυμα: ὀξυδορκής

Συγγενικά

• ὀξυδέρκεια
• ὀξυδερκέω
• ὀξυδερκία
• ὀξυδερκικός
• ὀξυδερκώ
• ὀξυδερκῶς
• → δείτε τις λέξεις ὀξύς και δέρκομαι

Πηγές

• ὀξυδερκής - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ὀξυδερκής - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.