αθώος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αθώος	η	αθώα	το	αθώο
γενική	του	αθώου	της	αθώας	του	αθώου
αιτιατική	τον	αθώο	την	αθώα	το	αθώο
κλητική		αθώε		αθώα		αθώο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αθώοι	οι	αθώες	τα	αθώα
γενική	των	αθώων	των	αθώων	των	αθώων
αιτιατική	τους	αθώους	τις	αθώες	τα	αθώα
κλητική		αθώοι		αθώες		αθώα
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αθώος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀθῷος

• σημασία «αγνός, ανίδεος» < σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική innocent

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈθo.os/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐θώ‐ος

Επίθετο

αθώος, -α, -ο

1. που δεν είναι υπεύθυνος για πράξη κακή, ανάρμοστη ή εγκληματική

   ≠ αντώνυμα: ένοχος

2. αγνός που δεν έχει μέσα του κακία ή υστεροβουλία
3. (ειρωνικό) ανίδεος, άσχετος

Εκφράσεις

• αθώα περιστερά
• αθώο ψέμα

Μεταφράσεις

    που δεν έχει κάνει κακό

αγγλικά : innocent (en) αρχαία εβραϊκά : תָמִים (tamyn) γαλλικά : innocent (fr) εσπεράντο : naivega (eo), senkulpa (eo), senpeka (eo), ιαπωνικά : 無罪 (ja) (むざい) (muzai) πολωνικά : niewinny (pl)

Πηγές

• αθώος - Χαραλαμπάκης, Χριστόφορος (επιμέλεια) (2014). Χρηστικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας. Αθήνα: Ακαδημία Αθηνών.  (ψηφιοποιημένη έκδοση από το 2023, συντομογραφίες-σύμβολα)