αναχρονισμός

Από Βικιλεξικό
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Δείτε επίσης: ἀναχρονισμός

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις       ενικός         πληθυντικός  
ονομαστική ο αναχρονισμός οι αναχρονισμοί
      γενική του αναχρονισμού των αναχρονισμών
    αιτιατική τον αναχρονισμό τους αναχρονισμούς
     κλητική αναχρονισμέ αναχρονισμοί
Κατηγορία όπως «ναός» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία [επεξεργασία]

αναχρονισμός < λόγιο ενδογενές δάνειο: γαλλική anachronisme[1]

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /a.na.xɾo.niˈzmos/
τυπογραφικός συλλαβισμός: α‐να‐χρο‐νι‐σμός

Ουσιαστικό[επεξεργασία]

αναχρονισμός αρσενικό

  1. (λογοτεχνικό) η μεταφορά ενός πολιτισμικού στοιχείου που χαρακτηρίζει μια ιστορική περίοδο σε αφήγηση που αναφέρεται σε μιαν άλλη εποχή
    η αναφορά στο σίδηρο σε διάφορα σημεία της Ιλιάδας αποτελεί έναν αναχρονισμό, εφόσον ο σίδηρος ήταν γνωστός στην εποχή που συντέθηκε το έπος, όχι όμως και στη μυκηναϊκή εποχή, στην οποία αναφέρεται
  2. η διατήρηση ή επαναφορά στη χρήση ενός στοιχείου που θεωρείται πια ξεπερασμένο
    η θανατική ποινή για πολλούς αποτελεί έναν απαράδεκτο αναχρονισμό

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Αναφορές[επεξεργασία]