αντρίκειος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	αντρίκειος	η	αντρίκεια	το	αντρίκειο
γενική	του	αντρίκειου	της	αντρίκειας	του	αντρίκειου
αιτιατική	τον	αντρίκειο	την	αντρίκεια	το	αντρίκειο
κλητική		αντρίκειε		αντρίκεια		αντρίκειο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	αντρίκειοι	οι	αντρίκειες	τα	αντρίκεια
γενική	των	αντρίκειων	των	αντρίκειων	των	αντρίκειων
αιτιατική	τους	αντρίκειους	τις	αντρίκειες	τα	αντρίκεια
κλητική		αντρίκειοι		αντρίκειες		αντρίκεια
Προφέρεται με συνίζηση ως παροξύτονο.
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

αντρίκειος < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική ἀντρίκειος < ἀνδρίκειος < αρχαία ελληνική ἀνδρικός κατά το γυναίκειος < ἀνήρ

Κατά το Λεξικό «Τριανταφυλλίδη», αντρικ(ός) + -ειος κατά το γυναίκειος

Προφορά

ΔΦΑ : /anˈdɾi.cos/ (με συνίζηση)

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐ντρί‐κειος

Επίθετο

αντρίκειος, -α, -ο

• που φέρεται με ανδρεία και θάρρος ή χαρακτηρίζεται απ' αυτά (ή από άλλα που θεωρούνται ανδρικά χαρακτηριστικά)

  ⮡  Είναι ντόμπρος, με αντρίκειο φέρσιμο, δεν κάνει γυναικουλίστικες πονηριές.

Άλλες γραφές

• αντρίκιος

Συγγενικά

• αντρίκεια (επίρρημα)
• αντρικός
• → δείτε τη λέξη άνδρας

Μεταφράσεις

    αντρίκειος

αγγλικά : manly (en), courageous (en), valiant (en)