αποψίλωση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	αποψίλωση	οι	αποψιλώσεις
γενική	της	αποψίλωσης*	των	αποψιλώσεων
αιτιατική	την	αποψίλωση	τις	αποψιλώσεις
κλητική		αποψίλωση		αποψιλώσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, αποψιλώσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

αποψίλωση < (ελληνιστική κοινή) ἀποψίλωσις < αρχαία ελληνική ἀποψιλόω/ἀποψιλῶ < ἀπό + ψιλός

Ουσιαστικό

αποψίλωση θηλυκό

1. το κόψιμο, το κάψιμο και γενικότερα η αφαίρεση ή η αραίωση των δέντρων ή της βλάστησης μιας περιοχής

   ≈ συνώνυμα: απερήμωση, απογύμνωση, αποδάσωση, αποδένδρωση, αποφαλάκρωση, αποχέρσωση, εκδάσωση, ερήμωση, (αργκό) τσάπινγκ, υλοτόμηση

   ≠ αντώνυμα: αναδάσωση, δάσωση, δενδροφύτευση

2. αποτρίχωση
3. (μεταφορικά) η αφαίρεση απογύμνωση ή η απώλεια δικαιωμάτων ή αρμοδιοτήτων

Σημειώσεις

• η λέξη λανθασμένα ανεφέρεται ενίοτε ως *αποψύλωση (sic)

Συγγενικά

• αποψιλώνω
• αποψιλωτικός
• αποψιλωτικό
• αποψιλωτική

Μεταφράσεις

    αποψίλωση

αγγλικά : deforestation (en)(1), denudation (en)(1), depilation (en)(2) γαλλικά : déboisement (fr), déforestation (fr)