δεξιά

Νέα ελληνικά (el)

Προφορά

ΔΦΑ : /ðe.ksiˈa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δε‐ξι‐ά

Ετυμολογία 1

δεξιά < δεξιός + -ά < αρχαία ελληνική δεξιός

Επίρρημα

δεξιά

1. από τη δεξιά πλευρά
2. (μεταφορικά) ευνοϊκά

Αντώνυμα

• αριστερά

Μεταφράσεις

    από τη δεξιά πλευρά

αγγλικά : right (en) γαλλικά : á droite (fr) γερμανικά : rechts (de) ολλανδικά : rechts (nl) ρωσικά : справа (ru)

    ευνοϊκά

Ετυμολογία 2

↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	η	δεξιά
γενική	της	δεξιάς
αιτιατική	τη	δεξιά
κλητική		δεξιά
Οι καταλήξεις δεν προφέρονται με συνίζηση όπως σε άλλα θηλυκά σε -ιά.
Κατηγορία όπως «καρδιά» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

δεξιά < ουσιαστικοποιημένο θηλυκό του επιθέτου δεξιός, σημασιολογικό δάνειο από τη γαλλική droite (θηλυκό του droit)

Ουσιαστικό

δεξιά θηλυκό στον ενικό

1. (λόγιο) το δεξί χέρι

   ⮡  έκφραση: δε γνωρίζει η δεξιά τι ποιεί η αριστερά (για άνθρωπο που δεν έχει ιδέα του τι κάνει)

2. (πολιτική) τα συντηρητικά κόμματα

Αντώνυμα

• αριστερά

Μεταφράσεις

    δεξί χέρι

γερμανικά : Rechte (de) λατινικά : dextra (la)

    πολιτική

αγγλικά : right (en) γαλλικά : droite (fr) γερμανικά : Rechte (de)

Ετυμολογία 3

δεξιά: κλιτικός τύπος

Κλιτικός τύπος επιθέτου

δεξιά

1. ονομαστική, αιτιατική και κλητική ενικού, θηλυκού γένους του δεξιός
2. ονομαστική, αιτιατική και κλητική πληθυντικού, ουδέτερου γένους (δεξιό) του δεξιός