μάρτυρας

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	μάρτυρας	οι	μάρτυρες
γενική	του του/της	μάρτυρα μάρτυρος	των	μαρτύρων
αιτιατική	τον/τη	μάρτυρα	τους/τις	μάρτυρες
κλητική		μάρτυρα		μάρτυρες
Ο πρώτος τύπος της γενικής ενικού, μόνο για το αρσενικό. Ο δεύτερος τύπος, και για τα δύο γένη, είναι λόγιος. Για την αστάθεια τύπων της γενικής ενικού του θηλυκού, σε -ος, σε -α, δείτε τα σχόλια στο Παράρτημα: «επιστήμονας». Και αρχαία κλητική ενικού: μάρτυς
Κατηγορία όπως «επιστήμονας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

μάρτυρας < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική μάρτυς

(βασανισμένος για τις πεποιθήσεις) < (κληρονομημένο) ελληνιστική κοινή μάρτυς^[1]

μάρτυρας αρσενικό ή θηλυκό

που ακούει ή βλέπει κάτι τη στιγμή που αυτό γίνεται
⮡ αυτόπτης μάρτυρας

⮡ μπορώ να σου το διαβεβαιώσω, ήμουν μάρτυρας
που παρουσιάζεται σε ένα δικαστήριο για να δώσει πληροφορίες πάνω σε ένα θέμα
⮡ ο δικαστής ρώτησε τους μάρτυρες

⮡ τι είπαν οι μαρτύροι; (λαϊκ. πληθυντικός του μεσαίωνα που όμως με άλλο τονισμό απαντά και στον Όμηρο: οι μάρτυροι)
που βασανίστηκε ή και θανατώθηκε για τις πεποιθήσεις του
(κατ’ επέκταση) που ζει μέσα σε ταλαιπωρίες

αυτός που βλέπει ή ακούει κάτι, αυτός που δίνει πληροφορίες στο δικαστήριο

αυτός που βασανίστηκε ή θανατώθηκε