παραχώρηση

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	παραχώρηση	οι	παραχωρήσεις
γενική	της	παραχώρησης*	των	παραχωρήσεων
αιτιατική	την	παραχώρηση	τις	παραχωρήσεις
κλητική		παραχώρηση		παραχωρήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, παραχωρήσεως
Κατηγορία όπως «δύναμη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

παραχώρηση < ελληνιστική κοινή παραχώρησις < αρχαία ελληνική παραχωρέω / παραχωρῶ < παρά + χωρέω / χωρῶ ((σημασιολογικό δάνειο) γαλλική concession)

Προφορά

ΔΦΑ : /pa.ɾaˈxo.ɾi.si/

Ουσιαστικό

παραχώρηση θηλυκό

• η διαδικασία ή το αποτέλεσμα του παραχωρώ
  1. παροχή, δόσιμο
  2. εκχώρηση, μεταβίβαση
  3. (νομικός όρος) παραίτηση απ’ ό,τι δικαιωματικά μού ανήκει υπέρ τρίτου

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις παραχωρώ, παρά και χωρώ

Μεταφράσεις

    παραχώρηση

αγγλικά : concession (en) γαλλικά : abandonnement (fr), cession (fr), concession (fr) γερμανικά : Zugeständnis (de)