ποινή
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]
| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | ποινή | οι | ποινές |
| γενική | της | ποινής | των | ποινών |
| αιτιατική | την | ποινή | τις | ποινές |
| κλητική | ποινή | ποινές | ||
| Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ποινή < αρχαία ελληνικήποινή
Προφορά[επεξεργασία]
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ποινή θηλυκό
- τιμωρία που επιβάλλεται σε κάποιον που έκανε ένα αδίκημα ή πειθαρχικό παράπτωμα ή παραβίασε / αθέτησε γραπτή συμφωνία
- Ήξεραν πως αν τους έπιαναν η ποινή θα ήταν θάνατος. (Πηνελόπη Δέλτα, Για την πατρίδα)
[επεξεργασία]
Συνώνυμα[επεξεργασία]
Αντώνυμα[επεξεργασία]
Εκφράσεις[επεξεργασία]
- η εσχάτη των ποινών:
- (νομικός όρος) η θανατική ποινή, η καταδίκη σε θανάτωση
- (αθλητισμός) το πέναλτι
