συνοδοιπόρος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	συνοδοιπόρος	συνοδοιπόροι
γενική	συνοδοιπόρου	συνοδοιπόρων
αιτιατική	συνοδοιπόρο	συνοδοιπόρους
κλητική	συνοδοιπόρε	συνοδοιπόροι

Ετυμολογία

συνοδοιπόρος < αρχαία ελληνική συνοδοιπόρος

Ουσιαστικό

συνοδοιπόρος αρσενικό ή θηλυκό

1. (κυριολεκτικά) (μεταφορικά) αυτός με τον οποίο βαδίζεις μαζί, ο σύντροφος σε μια διαδρομή
2. (πολιτική) (παρωχημένο) που διάκειται φιλικά προς το κομμουνιστικό κόμμα, χωρίς να είναι μέλος του

Συγγενικές λέξεις

• συνοδοιπορία
• συνοδοιπορώ
• → δείτε τις λέξεις: συν, οδός και πόρος

Μεταφράσεις

    συνοδοιπόρος

αγγλικά : fellow traveller (en)(1, 2)