χήρα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	χήρα	οι	χήρες
γενική	της	χήρας	των	χηρών
αιτιατική	τη	χήρα	τις	χήρες
κλητική		χήρα		χήρες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

χήρα < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική χήρα

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈçi.ɾa/

τυπογραφικός συλλαβισμός : χή‐ρα

ομόηχο: χείρα

Ουσιαστικό

χήρα θηλυκό (αρσενικό χήρος)

• γυναίκα που έχει πεθάνει ο νόμιμος σύζυγός της και δεν έχει παντρευτεί

Σύνθετα

• αρχοντοχήρα
• ζωντοχήρα

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη χηρεύω

Μεταφράσεις

    χήρα

αγγλικά : widow (en) γαλλικά : veuve (fr) γερμανικά : Witwe (de) ισπανικά : viuda (es) ιταλικά : vedova (it) νορβηγικά : enke (no) ουγγρικά : özvegy (hu) πολωνικά : wdowa (pl) πορτογαλικά : viúva (pt) ρουμανικά : văduvă (ro) σερβικά : удовица (sr) σουηδικά : änka (sv) τσεχικά : vdova (cs)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

χήρα < επίθετο χῆρος, -α, -ον (ο στερημένος από κάτι, ο έρημος, ελληνιστική σημασία: εκείνος που έχασε τη γυναίκα του)

Ουσιαστικό

χήρα θηλυκό ( & ιωνικός τύπος  χήρη)

• γυναίκα χωρίς άνδρα, που ο σύζυγος είναι νεκρός

μήτηρ χήρα

Κλιτικός τύπος επιθέτου

χήρα, θηλυκό του χῆρος που σημαίνει το στερημένο

1. η στερημένη, η κενή,

   χήρα εὐνή (το κενό συζυγικό κρεβάτι)

2. στερημένη συζύγου

   χῆραι γυναῖκες'

3. φαγητό χωρίς σάλτσα (έννοια της μεταγενέστερης ελληνικής) όπως λέμε σήμερα καμιά φορά ορφανή τη μακαρονάδα χωρίς κιμά

Συγγενικά

• χηρεία
• χήρειος
• χηρωστής
• χηρόω
• χηρεύω
• παράγωγο χῆρος ως ουσιαστικό

Πηγές

• χήρα - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χήρα - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.