ἄμυλος

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	ἄμυλος	τὸ	ἄμυλον
γενική	τοῦ/τῆς	ἀμύλου	τοῦ	ἀμύλου
δοτική	τῷ/τῇ	ἀμύλῳ	τῷ	ἀμύλῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	ἄμυλον	τὸ	ἄμυλον
κλητική ὦ!		ἄμυλε		ἄμυλον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	ἄμυλοι	τὰ	ἄμυλᾰ
γενική	τῶν	ἀμύλων	τῶν	ἀμύλων
δοτική	τοῖς/ταῖς	ἀμύλοις	τοῖς	ἀμύλοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	ἀμύλους	τὰ	ἄμυλᾰ
κλητική ὦ!		ἄμυλοι		ἄμυλᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	ἀμύλω	τὼ	ἀμύλω
γεν-δοτ	τοῖν	ἀμύλοιν	τοῖν	ἀμύλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «δύσκολος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ἄμυλος < ἄ- στερητικό + μύλ(η) + -ος

Επίθετο

ἄμυλος, -ος, -ον

• που δεν αλέστηκε σε μύλο αλλά στο χέρι

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ	ἄμυλος	οἱ	ἄμυλοι
γενική	τοῦ	ἀμύλου	τῶν	ἀμύλων
δοτική	τῷ	ἀμύλῳ	τοῖς	ἀμύλοις
αιτιατική	τὸν	ἄμυλον	τοὺς	ἀμύλους
κλητική ὦ!		ἄμυλε		ἄμυλοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		ἀμύλω
γεν-δοτ	τοῖν		ἀμύλοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «θρίαμβος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

ἄμυλος < ουσιαστικοποιημένο αρσενικό του επιθέτου ἄμυλος

ἄμυλος, -ου αρσενικό

• (τρόφιμο, γαστρονομία) πίτα από λευκό αλεύρι

  ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Εἰρήνη, στίχ. 1195 (1195-1196)

  ἔπειτ᾽ ἐπιφόρει τοὺς ἀμύλους καὶ τὰς κίχλας | καὶ τῶν λαγῴων πολλὰ καὶ τοὺς κολλάβους.

  Έπειτα φέρνε πίτες, φέρνε τσίχλες, | κομμάτια από λαγούς και φραντζολάκια.

  Μετάφραση (1967): Θρασύβουλος Σταύρου, Αθήνα: Τυποβιβλιοτεχνική @greek‑language.gr

  ※  5ος/4ος↑ αιώνας ⌘ Ἀριστοφάνης, Ἀχαρνῆς, στίχ. 1092

  ἄμυλοι πλακοῦντες σησαμοῦντες ἴτρια,

Πηγές

• ἄμυλος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• ἄμυλος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.