διακοπή

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	διακοπή	οι	διακοπές
γενική	της	διακοπής	των	διακοπών
αιτιατική	τη	διακοπή	τις	διακοπές
κλητική		διακοπή		διακοπές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακοπή < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή διακοπή (αρχαία σημασία: ρήγμα)

• → και δείτε τη λέξη διακοπές

Ουσιαστικό

διακοπή θηλυκό

1. η ενέργεια του διακόπτω

   ↪ η διακοπή της συνεδρίασης

   • η προσπάθεια να αποβάλει κάποιος μια βλαβερή συνήθεια

     ↪ η διακοπή του καπνίσματος (το κόψιμο)

   • διακοπή κύησης: η άμβλωση
2. το αποτέλεσμα του διακόπτω
   • ανωμαλία ή βλάβη

     ↪ η απεργία της ΔΕΗ προκάλεσε πολλές διακοπές ρεύματος

3. (στον πληθυντικό) → δείτε τη λέξη διακοπές

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διακόπτω, δια, κοπή και κόπτω

Μεταφράσεις

    διακοπή

αγγλικά : interruption (en), break (en), outage (en) γαλλικά : interruption (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	διακοπή	αἱ	διακοπαί
γενική	τῆς	διακοπῆς	τῶν	διακοπῶν
δοτική	τῇ	διακοπῇ	ταῖς	διακοπαῖς
αιτιατική	τὴν	διακοπήν	τὰς	διακοπᾱ́ς
κλητική ὦ!		διακοπή		διακοπαί
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		διακοπᾱ́
γεν-δοτ	τοῖν		διακοπαῖν
1η κλίση, Κατηγορία 'ψυχή' όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

διακοπή < διακόπτω

Ουσιαστικό

διακοπή θηλυκό

1. το κόψιμο σε δύο μέρη, ρήγμα
2. (συνεκδοχικά) στενό πέρασμα, στη στεριά ή τη θάλασσα, ανάμεσα σε βουνά
3. (ελληνιστική σημασία) διακοπή

Συγγενικά

• → δείτε τις λέξεις διακόπτω, διά, κοπή και κόπτω

Πηγές

• διακοπή - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• διακοπή - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.