κολίγας
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
---|---|---|---|---|
ονομαστική | ο | κολίγας | οι | κολίγες |
γενική | του | κολίγα | των | κολίγων |
αιτιατική | τον | κολίγα | τους | κολίγες |
κλητική | κολίγα | κολίγες | ||
Κατηγορία όπως «αγώνας» - Παράρτημα:Ουσιαστικά |
Ετυμολογία
[επεξεργασία]- κολίγας < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική κολλίγας[1] ή ελληνιστική κοινή κολλήγας (συνάρχοντας)[2] < λατινική collega (συνεργός, κοινωνός, συνάρχοντας) < → δείτε τις λέξεις cum και lego
- Η παρωχημένη σημασία «συνεργάτης», όπως στο ελληνιστικό κολλήγας.
Προφορά
[επεξεργασία]- ΔΦΑ : /koˈli.ɣas/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐λί‐γας
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]κολίγας αρσενικό
- (ιστορία, νομικός όρος) αγρότης ή βοσκός ξένου κοπαδιού που δούλευε σε τσιφλίκι γαιοκτήμονα παίρνοντας ως αμοιβή το μισό ή μικρό μέρος της σοδειάς, της παραγωγής
- (παρωχημένο) συνεργάτης, συνεταίρος ή φίλος [3]
Άλλες γραφές
[επεξεργασία]Άλλες μορφές
[επεξεργασία]Δείτε επίσης
[επεξεργασία]συνώνυμα, ή με παρόμοια σημασία
- επίμορτος καλλιεργητής
- μορτίτης
- νοβολάνος (επτανησιακό, λογοτεχνικό)
- ἐδαφονόμος (καθαρεύουσα)
Συγγενικά
[επεξεργασία]Μεταφράσεις
[επεξεργασία]Αναφορές
[επεξεργασία]- ↑ κολίγας - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας
- ↑ «κολλήγας» - Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2010). Ετυμολογικό Λεξικό της Νέας Ελληνικής Γλώσσας (Β' ανατύπωση. 2009: A' έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.
Με εκτενές σχόλιο, προτεινόμενη γραφή «κολλήγας» και παραπομπή στο «κολλέγιο». - ↑ ⌘ Δημητράκος, Δημήτριος Β. (1964) Μέγα λεξικὸν ὅλης τῆς Ἑλληνικῆς γλώσσης, 1930-1950. 2η έκδοση:1964. Αθήνα: Εκδόσεις: Δομή (15 τόμοι) & επανεκδόσεις, 1η έκδοση:1953 (9 τόμοι) Ελληνική Παιδεία, .
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'αγώνας' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά αρσενικά (νέα ελληνικά)
- Κληρονομημένες λέξεις από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα μεσαιωνικά ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Κληρονομημένες λέξεις από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από την ελληνιστική κοινή (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα λατινικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Ιστορία (νέα ελληνικά)
- Νομικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Παρωχημένοι όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)