φρόνημα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	φρόνημα	τα	φρονήματα
γενική	του	φρονήματος	των	φρονημάτων
αιτιατική	το	φρόνημα	τα	φρονήματα
κλητική		φρόνημα		φρονήματα
Κατηγορία όπως «όνομα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

φρόνημα < αρχαία ελληνική φρόνημα < φρονέω / φρονῶ

Ουσιαστικό

φρόνημα ουδέτερο

1. πεποιθήσεις, πολιτική ιδεολογία συνήθως (μεταπολεμικά), αλλά και κάθε άποψη, τοποθέτηση, βιοθεωρία, κοσμοθεωρία

   • Δεν προσλάμβαναν τον πατέρα του πουθενά, λόγω των αριστερών φρονημάτων του
   • ...η καταπολέμησις του ξένου υλισμού και πιθηκισμού, του διαφθείροντος το φρόνημα και εκφυλίσαντος σήμερον το έθνος... (Αλεξ. Παπαδιαμάντης, εφημ. Ακρόπολις, 1896)

2. η αυτοπεποίθηση, το ηθικό (λαού, στρατού κ.λπ.)

   • Όλοι οι αθλητές είχαν υψηλό φρόνημα

Εκφράσεις

• πιστοποιητικό πολιτικών φρονημάτων : η βεβαίωση ότι κάποιος δεν είναι κομμουνιστής ή σοσιαλιστής -χρειαζόταν μεταπολεμικά και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1970 για να προσληφθεί κάποιος στο ελληνικό δημόσιο

Μεταφράσεις

    πεποιθήσεις

αγγλικά : conscience (en), conviction (en) γαλλικά : conviction (fr), conception (fr), point de vue (fr), idéologie (fr) γερμανικά : Überzeugung (de) πορτογαλικά : convicção (pt) φινλανδικά : vakaumus (fi)

    το ηθικό

αγγλικά : morale (en) γερμανικά : Moral (de) και η ηθική πορτογαλικά : ânimo (pt) φινλανδικά : moraali (fi)

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

φρόνημα < φρονέω < φρήν

Ουσιαστικό

φρόνημα ουδέτερο

1. πνεύμα, διάθεση, διανόημα, σκέψη, σκοπός, θέληση, επιθυμία
2. υψηλό φρόνημα, αυτοπεποίθηση, ακμαίο ηθικό, θάρρος
3. αλαζονεία
4. στον πληθυντικό: φρονήματα: μεγάλα σχέδια, υψηλές σκέψεις

Συνώνυμα

• βούλησις , σθένος

Συγγενικά

• φρονηματίας : που έχει υψηλό φρόνημα
• φρόνησις : σκέψη, άποψη
• φρόνιμος : που εχει σώας τας φρένας
• φροντίς : η μέριμνα
• φροντίζω
• φροντιστήριον : το σπουδαστήριο
• φροντιστής : που μελετά σε βάθος, φιλοσοφεί
• φρονητέον
• φρόνις-εως : η σύνεση