ατέρμων

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	ατέρμονας & ατέρμων	η	ατέρμονη & ατέρμων	το	ατέρμονο & άτερμον
γενική	του	ατέρμονα & ατέρμονος	της	ατέρμονης & ατέρμονος	του	ατέρμονου & ατέρμονος
αιτιατική	τον	ατέρμονα	την	ατέρμονη & ατέρμονα	το	ατέρμονο & άτερμον
κλητική		ατέρμονα & ατέρμων		ατέρμονη & ατέρμων		ατέρμονο & άτερμον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	ατέρμονες	οι	ατέρμονες	τα	ατέρμονα
γενική	των	ατέρμονων & ατερμόνων	των	ατέρμονων & ατερμόνων	των	ατέρμονων & ατερμόνων
αιτιατική	τους	ατέρμονες	τις	ατέρμονες	τα	ατέρμονα
κλητική		ατέρμονες		ατέρμονες		ατέρμονα
Οι δεύτεροι τύποι, παλιότερες μορφές.
ομάδα '-ων-ονας', Κατηγορία όπως «ατέρμων» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

ατέρμων < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική ἀτέρμων < ἀ- στερητικό + τέρμ(α) + -ων

Προφορά

ΔΦΑ : /aˈteɾ.mon/

τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐τέρ‐μων

ομόηχο: ατέρμον

Επίθετο

ατέρμων, -ων, -ον

• (λόγιο) που δεν τελειώνει κάπου, που δεν έχει τέλος, τέρμα

  ≈ συνώνυμα: ατελείωτος, αδιάκοπος, συνεχής

Άλλες μορφές

• ατέρμαντος
• ατέρμονας
• ατέρμονος

Πολυλεκτικοί όροι

• ατέρμων κοχλίας

Συγγενικά

• ατερμοσύνη
• → δείτε τη λέξη τέρμα

Μεταφράσεις

    ατέρμων

αγγλικά : interminable (en), unending (en) γαλλικά : interminable (fr)