δαντελένιος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	δαντελένιος	η	δαντελένια	το	δαντελένιο
γενική	του	δαντελένιου	της	δαντελένιας	του	δαντελένιου
αιτιατική	τον	δαντελένιο	τη	δαντελένια	το	δαντελένιο
κλητική		δαντελένιε		δαντελένια		δαντελένιο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	δαντελένιοι	οι	δαντελένιες	τα	δαντελένια
γενική	των	δαντελένιων	των	δαντελένιων	των	δαντελένιων
αιτιατική	τους	δαντελένιους	τις	δαντελένιες	τα	δαντελένια
κλητική		δαντελένιοι		δαντελένιες		δαντελένια
Προφέρεται με συνίζηση ως παροξύτονο.
ομάδα 'ωραίος', Κατηγορία όπως «ωραίος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

δαντελένιος < δαντέλ(α) + -ένιος

Προφορά

ΔΦΑ : /ðan.teˈle.ɲos/ & /ðan.deˈle.ɲos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : δα‐ντε‐λέ‐νιος

παλιότερος συλλαβισμός : δαν‐τε‐λέ‐νιος

Επίθετο

δαντελένιος -ια -ιο

• φτιαγμένος από δαντέλα

  ⮡  δαντελένιο τραπεζομάντιλο

  ※  Αυτή ήταν η κυρία Νίτσα, μητέρα Μενελάου, ιδιοκτήτρια βίλας με κοτέτσι. Μαλλί κόκαλο από τη λακ, δαντελένιο ταγέρ μαύρο, καρφίτσα στο πέτο, καλσόν με ραφή -για μεγαλύτερη επισημότητα- και παντούφλα λουστρίνι- για μεγαλύτερη άνεση (Μαίρη Κόντζογλου, Περπάτα με τον άγγελό σου, εκδ. Μεταίχμιο, 2019)

  άλλες μορφές: νταντελένιος, ταντελένιος

Συγγενικά

• → δείτε τη λέξη δαντέλα

Μεταφράσεις

    δαντελένιος

γαλλικά : en dentelle (fr), de dentelle (fr)