εξοχή

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	εξοχή	οι	εξοχές
γενική	της	εξοχής	των	εξοχών
αιτιατική	την	εξοχή	τις	εξοχές
κλητική		εξοχή		εξοχές
Κατηγορία όπως «ψυχή» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

εξοχή < αρχαία ελληνική ἐξοχή < ἐξέχω

εξοχή θηλυκό

το μέρος ενός σώματος που εξέχει, που προβάλλει προς τα έξω και ξεπερνά το γενικό περίγραμμά του
≈ συνώνυμα: προεξοχή

≠ αντώνυμα: εσοχή
τοποθεσία έξω από τις κατοικημένες περιοχές
≈ συνώνυμα: ύπαιθρος

βγήκαμε από το χωριό και περπατήσαμε για καμιά ώρα στην εξοχή

του άρεσε να βγαίνει στις εξοχές και να ζωγραφίζει τη φύση
- τόπος διακοπών και αναψυχής, μακριά από την πόλη
  φέτος πού θα πάτε εξοχή;

το μέρος που εξέχει

→ δείτε τη λέξη προεξοχή

τοποθεσία έξω από τις κατοικημένες περιοχές