κλήση

Ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κλήση	οι	κλήσεις
γενική	της	κλήσης*	των	κλήσεων
αιτιατική	την	κλήση	τις	κλήσεις
κλητική		κλήση		κλήσεις
* παλιότερος λόγιος τύπος, κλήσεως
Κατηγορία όπως «λύση» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κλήση < αρχαία ελληνική κλῆσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkli.si/

Ομώνυμα / Ομόηχα

• κλίση
• κλείσει

Ουσιαστικό

κλήση θηλυκό

1. η πράξη του καλώ
2. έγγραφο που λαμβάνει κάποιος από κάποια αρχή ή δημόσια υπηρεσία, ώστε να προσέλθει σε αυτήν
   • (ειδικότερα) το νομικό έγγραφο με το οποίο καλούνται, μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα, ενώπιον του δικαστηρίου ή του ανακριτή, οι μάρτυρες για κατάθεση ή οι κατηγορούμενοι για απολογία ή για δίκη
   • (ειδικότερα) το έγγραφο της τροχαίας που λαμβάνει κάποιος, όταν έχει παραβεί κάποιον κανόνα οδικής κυκλοφορίας, με το οποίο καλείται να καταβάλει ένα πρόστιμο
3. το ηχητικό ή φωτεινό σήμα μιας συσκευής επικοινωνίας που ενημερώνει τον χρήστη ή το χειριστή του να απαντήσει
4. (συνεκδοχικά) το μήνυμα που μεταβιβάζεται σε κάποια υπηρεσία ή αρχή, προκειμένου να επέμβει ή να βοηθήσει
5. (προγραμματισμός) εντολή σε πρόγραμμα που καλεί για εκτέλεση ένα υποπρόγραμμα (ή συνάρτηση), διαβιβάζει σε αυτό τις πραγματικές παραμέτρους και αναλαμβάνει την εκτέλεσή του η κεντρική μονάδα επεξεργασίας

Πολυλεκτικοί όροι

• κλήση με αναφορά
• κλήση με τιμή

Μεταφράσεις

    κλήση

αγγλικά : call (en), summons (en) γαλλικά : appel (fr) (1), procès verbal (fr) (2) γερμανικά : Ruf (de), Anruf (de), Aufruf (de) (1), Vorladung (de), Strafzettel (de) (2)

    πληροφορική

αγγλικά : call (en)