κλήση

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	κλήση	κλήσεις
γενική	κλήσης & κλήσεως	κλήσεων
αιτιατική	κλήση	κλήσεις
κλητική	κλήση	κλήσεις

Ετυμολογία

κλήση < αρχαία ελληνική κλῆσις

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈkli.si/

Ομώνυμα

• κλίση
• κλείσει

Ουσιαστικό

κλήση θηλυκό

1. η πράξη του καλώ
2. έγγραφο που λαμβάνει κάποιος από κάποια αρχή ή δημόσια υπηρεσία, ώστε να προσέλθει σε αυτήν
   • (ειδικότερα) το νομικό έγγραφο με το οποίο καλούνται, μια συγκεκριμένη μέρα και ώρα, ενώπιον του δικαστηρίου ή του ανακριτή, οι μάρτυρες για κατάθεση ή οι κατηγορούμενοι για απολογία ή για δίκη
   • (ειδικότερα) το έγγραφο της τροχαίας που λαμβάνει κάποιος, όταν έχει παραβεί κάποιον κανόνα οδικής κυκλοφορίας, με το οποίο καλείται να καταβάλει ένα πρόστιμο
3. το ηχητικό ή φωτεινό σήμα μιας συσκευής επικοινωνίας που ενημερώνει τον χρήστη ή το χειριστή του να απαντήσει
4. (συνεκδοχικά) το μήνυμα που μεταβιβάζεται σε κάποια υπηρεσία ή αρχή, προκειμένου να επέμβει ή να βοηθήσει

Μεταφράσεις

    κλήση

αγγλικά : call (en), summons (en)

γαλλικά : appel (fr) (1), procès verbal (fr) (2)