νομάς

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο/η	νομάς	οι	νομάδες
γενική	του/της του	νομάδος νομάδα	των	νομάδων
αιτιατική	τον/τη	νομάδα	τους/τις	νομάδες
κλητική		νομάς		νομάδες
Ιδιόκλιτο, με ονομαστική και γενική ενικού από το αρχαίο νομάς. Συγκρίνετε με την κλίση «ο νομάδας».
όπως «αρχαιόκλιτα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νομάς < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική νομάς

Ουσιαστικό

νομάς αρσενικό ή θηλυκό (κλιτικοί τύποι από την αρχαία κλίση στο νομάς)

• (αρχαιοπρεπές) ο νομάδας

Μεταφράσεις

    νομάς

→ δείτε τη λέξη νομάδας

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	νομάς	οἱ/αἱ	νομάδες
γενική	τοῦ/τῆς	νομάδος	τῶν	νομάδων
δοτική	τῷ/τῇ	νομάδῐ	τοῖς/ταῖς	νομάσῐ(ν)
αιτιατική	τὸν/τὴν	νομάδᾰ	τοὺς/τὰς	νομάδᾰς
κλητική ὦ!		νομάς		νομάδες
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		νομάδε
γεν-δοτ	τοῖν		νομάδοιν
Με βραχύ άλφα στο θέμα -άς, -άδος.
3η κλίση, Κατηγορία 'δεκάς' όπως «φυγάς» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

νομάς < νομ(ή) (νέμω) + -άς

Ουσιαστικό

νομάς, -άδος αρσενικό ή θηλυκό

1. που περφέρεται σε αναζήτηση βοσκής

   → δείτε τη λέξη Νομάδες

2. (θηλυκό, σε επιθετική χρήση)
   1. αυτή που βόσκει
   2. αυτή που τρέφει

      ※  5ος πκε αιώνας ⌘ Σοφοκλῆς, Οἰδίπους ἐπὶ Κολωνῷ, στίχ. 687

      κρῆναι Κηφισοῦ νομάδες ῥεέθρων

      οι πηγές του Κηφισού που τρέφουν τα ρείθρα

Πηγές

• νομάς - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• νομάς - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.