πλάτανος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	πλάτανος	οι	πλάτανοι
γενική	του	πλάτανου	των	πλάτανων
αιτιατική	τον	πλάτανο	τους	πλάτανους
κλητική		πλάτανε		πλάτανοι
Δείτε και το ουδέτερο πλατάνι.
Κατηγορία όπως «αντίλαλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Κλαδιά πλατάνου με φύλλα και καρπούς.

Ετυμολογία

πλάτανος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική πλάτανος θηλυκό

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈpla.ta.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : πλά‐τα‐νος

Ουσιαστικό

πλάτανος αρσενικό

• (δέντρο) αιωνόβιο, φυλλοβόλο δέντρο (γένος Platanus), που απαντάται κυρίως σε τοποθεσίες με πολύ νερό. Έχει πλατιά φύλλα, αγκαθωτούς καρπούς και χοντρό κορμό, που αναπτύσσει μεγάλο ύψος

  ※  Καὶ τότε ὠνειρεύετο ὑπὸ πλατάνους δεῖπνα / μὲ κόταις δούλων ἀδελφῶν, μὲ δάφνας καὶ μυρσίνας. (Γεώργιος Σουρής, Ο κύριος Πετσωματάς, 1886)

Άλλες μορφές

• πλατάνι

Εκφράσεις

• χαιρέτα μου τον πλάτανο

Σύνθετα

• πλατανόφυλλο

Συγγενικά

• (τοπωνύμια)
  • Μεγαπλάτανος
  • Πλάτανος

Μεταφράσεις

    πλάτανος

αγγλικά : plane (en) γαλλικά : platane (fr) ισπανικά : platanero (es) ιταλικά : platano (it) ουγγρικά : platán (hu)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	πλάτανος	αἱ	πλάτανοι
γενική	τῆς	πλατάνου	τῶν	πλατάνων
δοτική	τῇ	πλατάνῳ	ταῖς	πλατάνοις
αιτιατική	τὴν	πλάτανον	τὰς	πλατάνους
κλητική ὦ!		πλάτανε		πλάτανοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		πλατάνω
γεν-δοτ	τοῖν		πλατάνοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• πλάτανος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• πλάτανος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.