συναφής

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός
ονομαστική	συναφής	συναφής	συναφές
γενική	συναφούς	συναφούς	συναφούς
αιτιατική	συναφή	συναφή	συναφές
κλητική	συναφή(ς)	συναφής	συναφές
πτώση	πληθυντικός
ονομαστική	συναφείς	συναφείς	συναφή
γενική	συναφών	συναφών	συναφών
αιτιατική	συναφείς	συναφείς	συναφή
κλητική	συναφείς	συναφείς	συναφή

Ετυμολογία

συναφής < αρχαία ελληνική συναφής < συνάπτω

Επίθετο

συναφής, -ής, -ές

1. που έχει άμεση σχέση (συνάφεια) με κάτι, σχετικός, που μοιάζει

Μεταφράσεις

    συναφής

αγγλικά : pertinent (en), related (en), relevant (en)