συνοδός

Δείτε επίσης : σύνοδος

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	συνοδός	συνοδοί
γενική	συνοδού	συνοδών
αιτιατική	συνοδό	συνοδούς
κλητική	συνοδέ	συνοδοί

Ετυμολογία

συνοδός < συνοδεύω (αναδρομικός σχηματισμός: η αρχαία αντίστοιχη λέξη ήταν σύνοδος, συνοδοιπόρος)

Προφορά

ΔΦΑ : /si.nɔ.ˈðɔs/

Ουσιαστικό

συνοδός αρσενικό ή θηλυκό

1. αυτός ή αυτή που συνοδεύω άλλο άτομο
   • (ειδικότερα) άτομο που συνοδεύει άλλο σε κοινωνικές συναντήσεις χωρίς να υπάρχει μεταξύ τους συγγενική ή συζυγική σχέση

Μεταφράσεις

    συνοδός

γαλλικά : accompagnateur (fr)