σύνοδος

Δείτε επίσης : συνοδός

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	σύνοδος	σύνοδοι
γενική	συνόδου	συνόδων
αιτιατική	σύνοδο	συνόδους
κλητική	σύνοδε	σύνοδοι

Ετυμολογία

σύνοδος < αρχαία ελληνική σύνοδος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.nɔ.ðɔs/

Ουσιαστικό

σύνοδος θηλυκό

1. περίοδος λειτουργίας ενός συλλογικού θεσμού

   Η αναθεώρηση πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στην πρώτη σύνοδο της Βουλής

   θα έχουμε φέτος την ΙΒ΄ Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων

2. τακτική ή έκτακτη συνάντηση των ηγετών ή των αντιπροσώπων χωρών που μετέχουν σε ένα διεθνή οργανισμό

   η σύνοδος των υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε

3. (εκκλησία) θεσμός της εκκλησίας· συγκροτείται από επισκόπους οι οποίοι συζητούν και αποφασίζουν για διοικητικά ή δογματικά ζητήματα

   Οικουμενική Σύνοδος, Ιερά Σύνοδος, Διαρκής Ιερά Σύνοδος

4. (αστρονομία) το ουράνιο φαινόμενο κατά το οποίο δύο ουράνια σώματα εμφανίζονται στο ίδιο ουράνιο μήκος σε σχέση με τον γήινο παρατηρητή.

   υπώνυμα: συζυγία

Συγγενικές λέξεις

• συνοδικός

Μεταφράσεις

    περίοδος λειτουργίας

αγγλικά : session (en)

    συνάντηση αντιπροσώπων χωρών

αγγλικά : meeting (en), conference (en)

    εκκλησιαστική σύνοδος

αγγλικά : synod (en)

    σύνοδος ουρανίων σωμάτων

αγγλικά : conjunction (en)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Πτώση	Ενικός	Δυϊκός	Πληθυντικός
Ονομαστική	σύνοδος	συνόδω	σύνοδοι
Γενική	συνόδου	συνόδοιν	συνόδων
Δοτική	συνόδῳ	συνόδοιν	συνόδοις
Αιτιατική	σύνοδον	συνόδω	συνόδους
Κλητική	σύνοδε	συνόδω	σύνοδοι

Ετυμολογία

σύνοδος < σύν + ὁδός

Ουσιαστικό 1

σύνοδος αρσενικό

• συνοδοιπόρος

Ουσιαστικό 2

σύνοδος θηλυκό

1. η σύνοδος, συνέλευση, συγκέντρωση
2. εταιρεία, σύλλογος
3. σύγκρουση στρατών
4. συνουσία
5. (αστρονομία) σύνοδος πλανητών