σύνοδος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	σύνοδος	οι	σύνοδοι
γενική	της	συνόδου	των	συνόδων
αιτιατική	τη	σύνοδο	τις	συνόδους
κλητική		σύνοδε		σύνοδοι
Κατηγορία όπως «άμπελος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

σύνοδος < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική σύνοδος (σύν- + ὁδός)

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈsi.no.ðos/

τονικό παρώνυμο: συνοδός

τυπογραφικός συλλαβισμός : σύ‐νο‐δος

παλιότερος συλλαβισμός : σύν‐ο‐δος

Ουσιαστικό

σύνοδος θηλυκό

1. περίοδος λειτουργίας ενός συλλογικού θεσμού

   ⮡  Η αναθεώρηση πρέπει να έχει ολοκληρωθεί στην πρώτη σύνοδο της Βουλής

   ⮡  θα έχουμε φέτος την ΙΒ΄ Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων

2. τακτική ή έκτακτη συνάντηση των ηγετών ή των αντιπροσώπων χωρών που μετέχουν σε ένα διεθνή οργανισμό

   ⮡  η σύνοδος των υπουργών εξωτερικών της Ε.Ε

3. (χριστιανισμός) συνέλευση επισκόπων, μητροπολιτών ή καρδιναλίων που αποφασίζουν για διοικητικά ή δογματικά ζητήματα

   → δείτε τη λέξη Οικουμενική Σύνοδος

   ⮡  Ιερά Σύνοδος, Διαρκής Ιερά Σύνοδος

4. (αστρονομία) το ουράνιο φαινόμενο κατά το οποίο δύο ουράνια σώματα εμφανίζονται στο ίδιο ουράνιο μήκος σε σχέση με τον γήινο παρατηρητή.

   υπώνυμα: συζυγία

5. (πληροφορική) βλ. συνώνυμο συνεδρία

Εκφράσεις

• Οικουμενική Σύνοδος

Συγγενικά

• αεροσυνοδός
• ασυνόδευτος
• συνοδεία
• συνοδευτικός
• συνοδεύω
• συνοδηγός
• συνοδικάρης (εκκλησιαστικό)
• συνοδικός
• συνοδίτης (φωνολογία)
• συνοδοιπορία
• συνοδοιπόρος
• συνοδοιπορώ
• συνοδός

Μεταφράσεις

    περίοδος λειτουργίας

αγγλικά : session (en) γαλλικά : session (fr)

    συνάντηση αντιπροσώπων χωρών

αγγλικά : meeting (en), conference (en) γαλλικά : conférence (fr)

    εκκλησιαστική σύνοδος

αγγλικά : synod (en), consistory (en) γαλλικά : synode (fr)

    σύνοδος ουρανίων σωμάτων

αγγλικά : conjunction (en) γαλλικά : conjonction (fr)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

Ετυμολογία

σύνοδος < σύν- + ὁδός

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	σύνοδος	αἱ	σύνοδοι
γενική	τῆς	συνόδου	τῶν	συνόδων
δοτική	τῇ	συνόδῳ	ταῖς	συνόδοις
αιτιατική	τὴν	σύνοδον	τὰς	συνόδους
κλητική ὦ!		σύνοδε		σύνοδοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνόδω
γεν-δοτ	τοῖν		συνόδοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμινος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύνοδος θηλυκό

1. η σύνοδος, συνέλευση, συγκέντρωση
2. εταιρεία, σύλλογος
3. σύγκρουση στρατών
4. συνουσία
5. (αστρονομία) σύνοδος πλανητών

Ουσιαστικό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	σύνοδος	οἱ/αἱ	σύνοδοι
γενική	τοῦ/τῆς	συνόδου	τῶν	συνόδων
δοτική	τῷ/τῇ	συνόδῳ	τοῖς/ταῖς	συνόδοις
αιτιατική	τὸν/τὴν	σύνοδον	τοὺς/τὰς	συνόδους
κλητική ὦ!		σύνοδε		σύνοδοι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συνόδω
γεν-δοτ	τοῖν		συνόδοιν
Αρσενικό ή θηλυκό στη σημασία «συνοδοιπόρος».
2η κλίση, Κατηγορία 'θρίαμβος' όπως «κάμηλος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

σύνοδος αρσενικό ή θηλυκό

• (ελληνιστική σημασία) συνοδοιπόρος

Πηγές

• σύνοδος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• σύνοδος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.