χοληδόχος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	χοληδόχος	το	χοληδόχο
γενική	του/της	χοληδόχου	του	χοληδόχου
αιτιατική	τον/τη	χοληδόχο	το	χοληδόχο
κλητική		χοληδόχε		χοληδόχο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	χοληδόχοι	τα	χοληδόχα
γενική	των	χοληδόχων	των	χοληδόχων
αιτιατική	τους/τις	χοληδόχους	τα	χοληδόχα
κλητική		χοληδόχοι		χοληδόχα
Λόγιο επίθετο που δε συνηθίζει τον νεότερο τύπο του θηλυκού σε -η.
ομάδα '-ος -ος -ο', Κατηγορία όπως «χοληδόχος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

χοληδόχος < (διαχρονικό δάνειο) ελληνιστική κοινή χοληδόχος < (χολή) χολη- + -δόχος (δέχομαι)

Επίθετο

χοληδόχος, -ος, -ο

• (ανατομία) που περιέχει ή που δέχεται χολή

  χοληδόχος κύστη, χοληδόχος πόρος

Μεταφράσεις

    χοληδόχος

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ/ἡ	χοληδόχος	τὸ	χοληδόχον
γενική	τοῦ/τῆς	χοληδόχου	τοῦ	χοληδόχου
δοτική	τῷ/τῇ	χοληδόχῳ	τῷ	χοληδόχῳ
αιτιατική	τὸν/τὴν	χοληδόχον	τὸ	χοληδόχον
κλητική ὦ!		χοληδόχε		χοληδόχον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	χοληδόχοι	τὰ	χοληδόχᾰ
γενική	τῶν	χοληδόχων	τῶν	χοληδόχων
δοτική	τοῖς/ταῖς	χοληδόχοις	τοῖς	χοληδόχοις
αιτιατική	τοὺς/τὰς	χοληδόχους	τὰ	χοληδόχᾰ
κλητική ὦ!		χοληδόχοι		χοληδόχᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	χοληδόχω	τὼ	χοληδόχω
γεν-δοτ	τοῖν	χοληδόχοιν	τοῖν	χοληδόχοιν
2η κλίση, Κατηγορία 'δύσκολος' όπως «τοξοβόλος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

χοληδόχος < αρχαία ελληνική χολή) χολη- + -δόχος (δέχομαι)

Επίθετο

χοληδόχος, -ος, -ον (ελληνιστική κοινή)

• (ανατομία) που περιέχει ή που δέχεται χολή, στη φράση

  ⮡  χοληδόχος κύστη

Πηγές

• χοληδόχος - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• χοληδόχος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.