Μετάβαση στο περιεχόμενο

ἀλλότριος

Από Βικιλεξικό
γένη → αρσενικό θηλυκό ουδέτερο
↓ πτώσεις       ενικός      
ονομαστική ὁ ἀλλότριος ἡ ἀλλοτρίᾱ τὸ ἀλλότριον
      γενική τοῦ ἀλλοτρίου τῆς ἀλλοτρίᾱς τοῦ ἀλλοτρίου
      δοτική τῷ ἀλλοτρίῳ τῇ ἀλλοτρίᾳ τῷ ἀλλοτρίῳ
    αιτιατική τὸν ἀλλότριον τὴν ἀλλοτρίᾱν τὸ ἀλλότριον
     κλητική ὦ! ἀλλότριε ἀλλοτρίᾱ ἀλλότριον
↓ πτώσεις   πληθυντικός  
ονομαστική οἱ ἀλλότριοι αἱ ἀλλότριαι τὰ ἀλλότριᾰ
      γενική τῶν ἀλλοτρίων τῶν ἀλλοτρίων τῶν ἀλλοτρίων
      δοτική τοῖς ἀλλοτρίοις ταῖς ἀλλοτρίαις τοῖς ἀλλοτρίοις
    αιτιατική τοὺς ἀλλοτρίους τὰς ἀλλοτρίᾱς τὰ ἀλλότριᾰ
     κλητική ὦ! ἀλλότριοι ἀλλότριαι ἀλλότριᾰ
    δυϊκός  
ονομ-αιτ-κλ τὼ ἀλλοτρίω τὼ ἀλλοτρίᾱ τὼ ἀλλοτρίω
      γεν-δοτ τοῖν ἀλλοτρίοιν τοῖν ἀλλοτρίαιν τοῖν ἀλλοτρίοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'λόγιος' όπως «λόγιος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

[επεξεργασία]
ἀλλότριος < → λείπει η ετυμολογία

Επίθετο

[επεξεργασία]

ἀλλότριος, -α, -ον, συγκριτικός :ἀλλοτριώτερος, υπερθετικός : ἀλλοτριώτατος

  1. αυτός που αναφέρεται ή ανήκει σε κάποιον άλλο
  2. (κάποιες φορές) εχθρός
    ※  8ος πκε αιώνας  ⌘ Ὅμηρος, Ἰλιάς, 5 (Ε. Διομήδους ἀριστεία.), στίχ. 214 (212-214))
    εἰ δέ κε νοστήσω καὶ ἐσόψομαι ὀφθαλμοῖσι | πατρίδ’ ἐμὴν ἄλοχόν τε καὶ ὑψερεφὲς μέγα δῶμα, | αὐτίκ’ ἔπειτ’ ἀπ’ ἐμεῖο κάρη τάμοι ἀλλότριος φώς,
    Καὶ ἄν γύρω ἀπὸ τὸν πόλεμον καὶ ἴδω | τὴν πατρίδα, τὴν ποθητὴν συμβιαν μου καὶ τὸ ὑψηλό μου δῶμα, | τὴν κεφαλήν μου ἂς κόψη ἐχθρός
    Έμμετρη Μετάφραση (1922): Ιάκωβος Πολυλάς Ιλιάς/Ε
  3. (με αρνητική σημασία) ξένος, ανοίκειος
    → δείτε παράθεμα στο ἀλλοτριώτατος

Άλλες μορφές

[επεξεργασία]

Αντώνυμα

[επεξεργασία]

Συνώνυμα

[επεξεργασία]

Συγγενικά

[επεξεργασία]
Ανακτήθηκε από "https://el.wiktionary.org/w/index.php?title=ἀλλότριος&oldid=6477494"