ξένος
Πίνακας περιεχομένων
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώση | ενικός | ||
|---|---|---|---|
| ονομαστική | ξένος | ξένη | ξένο |
| γενική | ξένου | ξένης | ξένου |
| αιτιατική | ξένο | ξένη | ξένο |
| κλητική | ξένε | ξένη | ξένο |
| πτώση | πληθυντικός | ||
| ονομαστική | ξένοι | ξένες | ξένα |
| γενική | ξένων | ξένων | ξένων |
| αιτιατική | ξένους | ξένες | ξένα |
| κλητική | ξένοι | ξένες | ξένα |
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ξένος < αρχαία ελληνική ξένος
Προφορά[επεξεργασία]
Επίθετο[επεξεργασία]
ξένος -η -ο
- που προέρχεται από άλλο τόπο
- Μού λέτε πώς είναι η αφετηρία των υπεραστικών λεωφορείων, γιατί είμαι ξένη στα μέρη σας;
- που προέρχεται από ή ανήκει σε ή χαρακτηρίζει άλλη χώρα
- ξένη γλώσσα, ξένα πανεπιστήμια, το ξένο κεφάλαιο
- που δεν μου ταιριάζει ή δεν είμαι εξοικειωμένος μαζί του
- μου είναι ξένες αυτές οι συνήθειες
- που ανήκει σε κάποιον άλλο
- δεν μπορώ να φορέσω ξένα ρούχα
- ο ξένος πόνος δεν πρέπει να μας αφήνει ααδιάφορους
- (μαθηματικά) για σύνολα που δεν έχουν κοινά στοιχεία μεταξύ τους, που η τομή τους είναι κενή
- τα σύνολα { α, β } και { γ, δ, ε } είναι ξένα σύνολα
Εκφράσεις[επεξεργασία]
- ξένο σώμα: κάτι που δεν μπορεί να ενταχθεί οργανικά σε ένα σύνολο
[επεξεργασία]
Σύνθετα[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ξένος
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ξένος αρσενικό
- αυτός που προέρχεται από άλλο τόπο
- Άνοιξε ο ξένος μαγαζί στο νησί μας και περιμένει να πάει καλά!
- αλλοδαπός
- Δεν ξέρει από ελληνικά γλέντια ο άνθρωπος, είναι ξένος
- αυτός που δεν ανήκει στην οικογένεια
- Δεν θέλω να λες σε ξένους τα οικογενειακά μας
- φιλοξενούμενος
- Καλύτερα σε μια βδομάδα, γιατί αυτο το Σαββατοκύριακο έχουμε ξένους στο σπίτι
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ξένος
Αρχαία ελληνικά (grc) [επεξεργασία]
| Πτώση | Ενικός | Πληθυντικός | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|
| Ονομαστική | ξένος | ξένη | ξένον | ξένοι | ξέναι | ξένα |
| Γενική | ξένου | ξένης | ξένου | ξένων | ξένων | ξένων |
| Δοτική | ξένῳ | ξένῃ | ξένῳ | ξένοις | ξέναις | ξένοις |
| Αιτιατική | ξένον | ξένην | ξένον | ξένους | ξένας | ξένα |
| Κλητική | ξένε | ξένη | ξένον | ξένοι | ξέναι | ξένα |
| Δυικός | Αρσενικό-Ουδέτερο | Θηλυκό | ||||
| Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική | ξένω | ξένα | ||||
| Γενική-Δοτική | ξένοιν | ξέναιν | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
- ξένος < ξένϝος < προελληνική
Επίθετο[επεξεργασία]
ξένος,η,ον και ξένος,ος,ον ιωνική: ξεῖνος
- φίλος από φιλοξενία, ο επισκέπτης, ο μουσαφίρης
- ο ξένος από άλλη χώρα
- ικέτης ξενικής καταγωγής
- προσωρινός κάτοικος
- μισθοφόρος
Εκφράσεις[επεξεργασία]
- πρὸς γὰρ Διός εἰσιν ἅπαντες ξεῖνοί τε πτωχοί τε
- ("και φτωχοί και ξένοι, από το Δία μας έρχονται" Οδύσ.Ζ.208)
[επεξεργασία]
- ξένιος
- ξενία, που ουσιαστικοποιήθηκε (φιλοξενία)
- ξενοσύνη
- ξενίζω και ξενόω
- ξένισις και ξενισμός η παροχή φιλοξενίας
- ξένωσις (ο νεωτερισμός)
- ξενικός,ή,όν
- ξενιτεία και ξενιτεύω
- ξενόεις, ξενόεσσα, ξενόεν
- ξενών
Σύνθετα[επεξεργασία]
- ξεναγός
- ξεναγέτης
- ξεναπάτης (που εξαπατά ξένους)
- ξενηλατέω (διώχνω ξένους)
- ξενοδαΐκτης και ξενοκτόνος και ξενοφόνος(που σκοτώνει φιλοξενούμενο ή ξένο)
- ξενοφονέω και ξενοκτονέω
- ξενοδόκος (ο ξενοδόχος)
- ξενοδοκέω
- ξενοδοχία
- ξενολόγος (που στρατολογεί ξένους)
- ξενόστασις (πρόχειρο πανδοχείο)
- ξενότιμος
