ξένος

Ελληνικά (el) [επεξεργασία]

ξένος < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ξένος (φιλοξενούμενος)^[1] < προελληνική

ξένος -η -ο

που προέρχεται από άλλο τόπο
↪ Μου λέτε πώς είναι η αφετηρία των υπεραστικών λεωφορείων, γιατί είμαι ξένη στα μέρη σας;
που προέρχεται από ή ανήκει σε ή χαρακτηρίζει άλλη χώρα
↪ ξένη γλώσσα, ξένα πανεπιστήμια, το ξένο κεφάλαιο
που δε μου ταιριάζει ή δεν είμαι εξοικειωμένος μαζί του
↪ μου είναι ξένες αυτές οι συνήθειες
που ανήκει σε κάποιον άλλο
↪ δεν μπορώ να φορέσω ξένα ρούχα

↪ ο ξένος πόνος δεν πρέπει να μας αφήνει αδιάφορους
(θεωρία συνόλων) για σύνολα που δεν έχουν κοινά στοιχεία μεταξύ τους, που η τομή τους είναι το κενό σύνολο
↪ τα σύνολα { α, β } και { γ, δ, ε } είναι ξένα σύνολα

ετυμολογικό πεδίο
ξεν-

ξένος

θεωρία συνόλων

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ο	ξένος	οι	ξένοι
γενική	του	ξένου	των	ξένων
αιτιατική	τον	ξένο	τους	ξένους
κλητική		ξένε		ξένοι
όπως «δρόμος» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

ξένος αρσενικό (θηλυκό ξένη)

αυτός που προέρχεται από άλλο τόπο
↪ Άνοιξε ο ξένος μαγαζί στο νησί μας και περιμένει να πάει καλά!
αλλοδαπός
↪ Δεν ξέρει από ελληνικά γλέντια ο άνθρωπος, είναι ξένος
αυτός που δεν ανήκει στην οικογένεια
↪ Δε θέλω να λες σε ξένους τα οικογενειακά μας
φιλοξενούμενος
↪ Καλύτερα σε μια βδομάδα, γιατί αυτό το Σαββατοκύριακο έχουμε ξένους στο σπίτι

ξένος

Πτώση	Ενικός			Πληθυντικός
Ονομαστική	ξένος	ξένη	ξένον	ξένοι	ξέναι	ξένα
Γενική	ξένου	ξένης	ξένου	ξένων	ξένων	ξένων
Δοτική	ξένῳ	ξένῃ	ξένῳ	ξένοις	ξέναις	ξένοις
Αιτιατική	ξένον	ξένην	ξένον	ξένους	ξένας	ξένα
Κλητική	ξένε	ξένη	ξένον	ξένοι	ξέναι	ξένα
Δυικός			Αρσενικό-Ουδέτερο		Θηλυκό
Ονομαστική-Αιτιατική-Κλητική			ξένω		ξένα
Γενική-Δοτική			ξένοιν		ξέναιν