λεύκινος

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	λεύκινος	η	λεύκινη	το	λεύκινο
γενική	του	λεύκινου	της	λεύκινης	του	λεύκινου
αιτιατική	τον	λεύκινο	τη	λεύκινη	το	λεύκινο
κλητική		λεύκινε		λεύκινη		λεύκινο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	λεύκινοι	οι	λεύκινες	τα	λεύκινα
γενική	των	λεύκινων	των	λεύκινων	των	λεύκινων
αιτιατική	τους	λεύκινους	τις	λεύκινες	τα	λεύκινα
κλητική		λεύκινοι		λεύκινες		λεύκινα
Κατηγορία όπως «όμορφος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

λεύκινος < αρχαία ελληνική λεύκινος

Προφορά

ΔΦΑ : /ˈlef.ci.nos/

τυπογραφικός συλλαβισμός : λεύ‐κι‐νος

Επίθετο

λεύκινος, -η, -ο

• που το κύριο υλικό είναι ξύλο λεύκας

Μεταφράσεις

    λεύκινος

Πηγές

• Μπαμπινιώτης, Γεώργιος (2002). Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας (Βʹ έκδοση). Αθήνα: Κέντρο Λεξικολογίας.  (Αʹ έκδοση: 1998)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
ονομαστική	ὁ	λεύκινος	ἡ	λευκίνη	τὸ	λεύκινον
γενική	τοῦ	λευκίνου	τῆς	λευκίνης	τοῦ	λευκίνου
δοτική	τῷ	λευκίνῳ	τῇ	λευκίνῃ	τῷ	λευκίνῳ
αιτιατική	τὸν	λεύκινον	τὴν	λευκίνην	τὸ	λεύκινον
κλητική ὦ!		λεύκινε		λευκίνη		λεύκινον
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ	λεύκινοι	αἱ	λεύκιναι	τὰ	λεύκινᾰ
γενική	τῶν	λευκίνων	τῶν	λευκίνων	τῶν	λευκίνων
δοτική	τοῖς	λευκίνοις	ταῖς	λευκίναις	τοῖς	λευκίνοις
αιτιατική	τοὺς	λευκίνους	τὰς	λευκίνᾱς	τὰ	λεύκινᾰ
κλητική ὦ!		λεύκινοι		λεύκιναι		λεύκινᾰ
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	λευκίνω	τὼ	λευκίνᾱ	τὼ	λευκίνω
γεν-δοτ	τοῖν	λευκίνοιν	τοῖν	λευκίναιν	τοῖν	λευκίνοιν
2η&1η κλίση, Κατηγορία 'μέγιστος' όπως «μέγιστος» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

→ ζητούμενο λήμμα

Πηγές

• λεύκινος - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.