συστοιχία

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	συστοιχία	οι	συστοιχίες
γενική	της	συστοιχίας	των	συστοιχιών
αιτιατική	τη	συστοιχία	τις	συστοιχίες
κλητική		συστοιχία		συστοιχίες
Κατηγορία όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συστοιχία < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική συστοιχία

Προφορά

ΔΦΑ : /siˈsti.çi.a/

τυπογραφικός συλλαβισμός : συ‐στοι‐χί‐α

Ουσιαστικό

συστοιχία θηλυκό

1. σύνολο ομοειδών αντικειμένων ή γεγονότων τοποθετημένα σε ορισμένη τάξη στο χώρο ή το χρόνο

   ⮡  συστοιχία πλανητών

   ⮡  Το άλσος Συγγρού διακρίνεται για τις ιδιαίτερα πυκνές συστοιχίες δένδρων του.

   ⮡  Αυτός ο στίχος συγκροτεί μία συστοιχία μοναδικών εικόνων, συναισθημάτων και σκέψεων.

Συγγενικά

• σύστοιχος

→ και δείτε τη λέξη στοίχος

Μεταφράσεις

    συστοιχία

αγγλικά : array (en) γαλλικά : groupe (fr), ensemble (fr), bouquet (fr) (δεντρών), éventail (fr) (με αφηρημένη έννοια)

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	ἡ	συστοιχίᾱ	αἱ	συστοιχίαι
γενική	τῆς	συστοιχίᾱς	τῶν	συστοιχιῶν
δοτική	τῇ	συστοιχίᾳ	ταῖς	συστοιχίαις
αιτιατική	τὴν	συστοιχίᾱν	τὰς	συστοιχίᾱς
κλητική ὦ!		συστοιχίᾱ		συστοιχίαι
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ		συστοιχίᾱ
γεν-δοτ	τοῖν		συστοιχίαιν
1η κλίση, ομάδα 'χώρα', Κατηγορία 'σοφία' όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

συστοιχία < σύστοιχ(ος) + -ία < σύν + στοῖχος < στείχω

Ουσιαστικό

συστοιχία θηλυκό

• σειρά πραγμάτων, εννοιών που ανήκουν στην ίδια τάξη, στην ίδια κατηγορία

Συγγενικά

• συστοιχέω
• σύστοιχος

→ και δείτε τη λέξη στοῖχος

Πηγές

• συστοιχία - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• συστοιχία - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.