απάτη
Νέα ελληνικά (el)
[επεξεργασία]| ↓ πτώσεις | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | απάτη | οι | απάτες |
| γενική | της | απάτης | των | απατών |
| αιτιατική | την | απάτη | τις | απάτες |
| κλητική | απάτη | απάτες | ||
| Κατηγορία όπως «νίκη» - Παράρτημα:Ουσιαστικά | ||||
Ετυμολογία
[επεξεργασία]
- απάτη < (κληρονομημένο) αρχαία ελληνική ἀπάτη
Προφορά
[επεξεργασία]
- ΔΦΑ : /aˈpa.ti/
- τυπογραφικός συλλαβισμός : α‐πά‐τη
Ουσιαστικό
[επεξεργασία]
απάτη θηλυκό
- παραπλανητική πράξη με σκοπό την δυσανάλογη ωφέλεια
- (νομικός όρος) ποινικό αδίκημα κατά το οποίο κάποιος αποσπά ξένη περιουσία για να ωφεληθεί ο ίδιος ή τρίτοι
- (μεταφορικά) ψέμα, πλάνη
- (συνεκδοχικά) αυτός που κάνει απάτες, ο απατεώνας
- ⮡ μεγάλη απάτη αυτός που μας έφερες τις προάλλες
Συνώνυμα
[επεξεργασία]Συγγενικά
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις
[επεξεργασία]
απάτη
|
Κατηγορίες:
- Ουσιαστικά που κλίνονται όπως το 'νίκη' (νέα ελληνικά)
- Ουσιαστικά θηλυκά (νέα ελληνικά)
- Κληρονομημένες λέξεις από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Προέλευση λέξεων από τα αρχαία ελληνικά (νέα ελληνικά)
- Λήμματα με προφορά ΔΦΑ (νέα ελληνικά)
- Νέα ελληνικά
- Ουσιαστικά (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (νέα ελληνικά)
- Νομικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Μεταφορικοί όροι (νέα ελληνικά)
- Αντίστροφο λεξικό (ελληνικά)