ενόχληση
Μετάβαση στην πλοήγηση
Πήδηση στην αναζήτηση
Ελληνικά (el) [επεξεργασία]
| πτώσεις ↓ | ενικός | πληθυντικός | ||
|---|---|---|---|---|
| ονομαστική | η | ενόχληση | οι | ενοχλήσεις |
| γενική | της | ενόχλησης & ενοχλήσεως |
των | ενοχλήσεων |
| αιτιατική | την | ενόχληση | τις | ενοχλήσεις |
| κλητική | ενόχληση | ενοχλήσεις | ||
| Παράρτημα | ||||
Ετυμολογία [επεξεργασία]
Ετυμολογία - ενόχληση < αρχαία ελληνική ἐνοχλησις < ἐνοχλέω / ἐνοχλῶ < ἐν + ὀχλέω < ὄχλος < πρωτοϊνδοευρωπαϊκή *woǵʰlos < *weǵʰ (φέρω, μεταφέρω) (2. (σημασιολογικό δάνειο) γαλλική gêne)
Ουσιαστικό[επεξεργασία]
ενόχληση θηλυκό
- κάτι που ενοχλεί κάποιον
- (κατ’ επέκταση) (ιατρική) αίσθημα δυσφορίας, δυσανασχέτισης, πόνου κ.λπ. που αισθάνεται κάποιος
- Εναλλακτικές μορφές: ενόχλημα
[επεξεργασία]
Μεταφράσεις[επεξεργασία]
ενόχληση
