κάμα

Ελληνικά (el)

Ετυμολογία

1. κάμα < (υποχωρητικό) καίω + -άμα
2. κάμα < (υποχωρητικό) καμάκι

Ουσιαστικό 1

κάμα ουδέτερο

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	το	κάμα	τα	κάματα
γενική	του	κάματος	των	καμάτων
αιτιατική	το	κάμα	τα	κάματα
κλητική		κάμα		κάματα
όπως «κύμα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

1. υπερβολική ζέστη

   Κάμα ανυπόφερτο κάνει τη θάλασσα να ανασαίνει βαριά. (Ασημάκης Πανσέληνος, Τότε που ζούσαμε)

Ουσιαστικό 2

κάμα θηλυκό

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κάμα	οι	κάμες
γενική	της	κάμας	των	καμών
αιτιατική	την	κάμα	τις	κάμες
κλητική		κάμα		κάμες
όπως «σοφία» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

• δίκοπο μαχαίρι

Μεταφράσεις

    κάμα

γαλλικά : canicule (fr)