κοντότα

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός		πληθυντικός
ονομαστική	η	κοντότα	οι	κοντότες
γενική	της	κοντότας		—
αιτιατική	την	κοντότα	τις	κοντότες
κλητική		κοντότα		κοντότες
Η γενική πληθυντικού σε -ών δε συνηθίζεται.
Κατηγορία όπως «πείνα» - Παράρτημα:Ουσιαστικά

Ετυμολογία

κοντότα < (άμεσο δάνειο) ιταλική condotta < λατινική conducta, θηλυκό του conductus, μετοχή παθητικού παρακειμένου του ρήματος conduco < con- + duco

Προφορά

ΔΦΑ : /konˈdo.ta/

τυπογραφικός συλλαβισμός : κο‐ντό‐τα

Ουσιαστικό

κοντότα θηλυκό

• (παρωχημένο) η συμφωνία ενός επαγγελματία (γιατρού, δασκάλου κ.λπ.) με μια ομάδα ανθρώπων (π.χ. ένα χωριό) για παροχή υπηρεσιών για κάποιο χρονικό διάστημα και (κατ’ επέκταση) το σχετικό συμβόλαιο που υπογράφεται ή η σχετική αμοιβή που συμφωνείται

Συγγενικά

• κοντοτιέρος

Μεταφράσεις

    κοντότα