μικρούλης

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

↓ πτώσεις	ενικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο	μικρούλης	η	μικρούλα	το	μικρούλι & μικρούλικο
γενική	του	μικρούλη	της	μικρούλας	του	— μικρούλικου
αιτιατική	τον	μικρούλη	τη	μικρούλα	το	μικρούλι & μικρούλικο
κλητική		μικρούλη		μικρούλα		μικρούλι & μικρούλικο
↓ πτώσεις	πληθυντικός
γένη →	αρσενικό		θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	μικρούληδες	οι	μικρούλες	τα	μικρούλια & μικρούλικα
γενική	των	μικρούληδων		—	των	— μικρούλικων
αιτιατική	τους	μικρούληδες	τις	μικρούλες	τα	μικρούλια & μικρούλικα
κλητική		μικρούληδες		μικρούλες		μικρούλια & μικρούλικα
To ουδέτερο σε -ι και από τα επίθετα σε -ικος. Το αρσενικό, θηλυκό και το ουδέτερο σε -ι, και ως ουσιαστικά.
Κατηγορία όπως «μικρούλης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία [επεξεργασία]

μικρούλης < (κληρονομημένο) μεσαιωνική ελληνική μικρούλης < μικρ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -ούλης

Προφορά[επεξεργασία]

ΔΦΑ : /miˈkɾu.lis/

τυπογραφικός συλλαβισμός : μι‐κρού‐λης

Επίθετο[επεξεργασία]

μικρούλης, -α, -ι/-ικο

(υποκοριστικό) σχετικά μικρός
※ ⌘ Νίκος Καζαντζάκης (1η έκδ.1961) Ταξιδεύοντας: Ιταλία - Αίγυπτος - Σινά - Ιερουσαλήμ - Κύπρος - Ο Μοριάς, Ο Μοριάς, IX. Ο Γέρος του Μοριά. Αθήνα: Εκδόσεις Καζαντζάκη, 2011, ανατύπωση.

όταν, μετά την απελευθέρωση, έπεσαν απάνω στην απλοϊκή μικρούλα Ελλάδα όλοι οι δασκάλοι κι ήθελαν να την ντύσουν αρχαία, να μιλάει αρχαία, να κυβερνιέται αρχαία, ο Κολοκοτρώνης κουνούσε το μυαλωμένο νηφάλιο κεφάλι του με θυμό και περγέλιο
(χαϊδευτικό) ο μικρός
※ ⌘ Νίκος Καζαντζάκης. (1938) Οδύσσεια, 13.874
και τα μικρούλια ζα αναγλείφουνται στον ήλιο και στεγνώνουν

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

παραμικρός

→ και δείτε τη λέξη μικρός

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

για γλώσσες που δεν διαχωρίζουν το υποκοριστικό σε αυτόν τον όρο (ή γενικά) δείτε μικρός

μικρούλης

Πηγές[επεξεργασία]

μικρός, μικρούλης - Λεξικό της Κοινής Νεοελληνικής (1998) του Ιδρύματος Μανόλη Τριανταφυλλίδη (συντομογραφίες-σύμβολα). Η Πύλη για την ελληνική γλώσσα, Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

μικρούλης < μικρ(ός) + υποκοριστικό επίθημα -ούλης

Επίθετο[επεξεργασία]

μικρούλης

(για μέγεθος) υποκοριστικό του μικρός
(για ηλικία) νεαρός
※ 16ος/17ος αιώνας ⌘ Βιτσέντζος Κορνάρος, Ερωτόκριτος, Α.35 σελ.6 Ερωτόκριτος, Ποίημα ερωτικόν συντεθέν παρα Βικεντίου Κορνάρου Έκδοσις νέα, Εν Βενετία: Εκ της Ελλη. Τυπογρ. του Φοίνικος, 1862
Μικρούλης ὑπανδρεύθηκε, κ’ ἐσυντροφιάσθη ὁμάδι,
Μὲ τέρι, ποῦ ποτὲ κανεὶς δὲν τοὔβρισκε ψεγάδι. (Ο λόγος, για τον πατέρα της Αρετούσας.))

Κλιτικοί τύποι[επεξεργασία]

θηλυκό, και μίκρουλος

Συνώνυμα[επεξεργασία]

μικρούτσικος

Συγγενικά[επεξεργασία]

→ και δείτε τη λέξη μικρός

Πηγές[επεξεργασία]

μικρούλης - Επιτομή του Λεξικού Κριαρά της Μεσαιωνικής Ελληνικής Δημώδους Γραμματείας (1100-1669). Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, [μονοτονικό σύστημα].

μικρούλης

Πίνακας περιεχομένων

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Κλιτικοί τύποι[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

μικρούλης

Νέα ελληνικά (el)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Προφορά[επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Μεταφράσεις[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μεσαιωνικά ελληνικά (gkm)[επεξεργασία]

Ετυμολογία [επεξεργασία]

Επίθετο[επεξεργασία]

Κλιτικοί τύποι[επεξεργασία]

Συνώνυμα[επεξεργασία]

Συγγενικά[επεξεργασία]

Πηγές[επεξεργασία]

Μενού πλοήγησης

Αναζήτηση