μονάρχης

Ελληνικά (el)

πτώση	ενικός	πληθυντικός
ονομαστική	μονάρχης	μονάρχες
γενική	μονάρχη	μοναρχών
αιτιατική	μονάρχη	μονάρχες
κλητική	μονάρχη	μονάρχες

Ετυμολογία

μονάρχης < μεσαιωνική ελληνική μονάρχης < αρχαία ελληνική μόναρχος

Προφορά

ΔΦΑ : /mɔ.ˈnaɾ.çis/

Ουσιαστικό

μονάρχης αρσενικό

• άρχοντας, βασιλιάς, ηγεμόνας

Σημειώσεις

Χρησιμοποιείται αντί του «βασιλιάς» για μια περισσότερο επιστημονική και σοβαρή χροιά

Συγγενικές λέξεις

• μοναρχία
• μοναρχικά
• μοναρχικός
• μοναρχικώς
• μοναρχισμός
• μοναρχώ

Μεταφράσεις

    μονάρχης

αγγλικά : monarch (en) γαλλικά : monarque (fr)

πολωνικά : monarcha (pl) φινλανδικά : monarkki (fi)