φιλαλήθης

Νέα ελληνικά (el)

↓ πτώσεις	ενικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	ο/η	φιλαλήθης	το	φιλάληθες
γενική	του/της	φιλαλήθους*	του	φιλαλήθους
αιτιατική	τον/τη	φιλαλήθη	το	φιλάληθες
κλητική		φιλαλήθη		φιλάληθες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
ονομαστική	οι	φιλαλήθεις	τα	φιλαλήθη
γενική	των	φιλαλήθων	των	φιλαλήθων
αιτιατική	τους/τις	φιλαλήθεις	τα	φιλαλήθη
κλητική		φιλαλήθεις		φιλαλήθη
* Και προφορικός τύπος σε -η στη γενική ενικού αρσενικού, ή και θηλυκού
Κατηγορία όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φιλαλήθης < (διαχρονικό δάνειο) αρχαία ελληνική φιλαλήθης < φιλ- + αληθής

Επίθετο

φιλαλήθης, -ης, φιλάληθες ή αρσενικό / θηλυκό

• (λόγιο) που αγαπά την αλήθεια

Συγγενικά

• φιλαλήθεια

Μεταφράσεις

    φιλαλήθης

---

Αρχαία ελληνικά (grc)

→ γένη	αρσενικό & θηλυκό		ουδέτερο
↓ πτώσεις	ενικός
	φιλαληθεσ-
ονομαστική	ὁ/ἡ	φιλαλήθης	τὸ	φιλάληθες
γενική	τοῦ/τῆς	φιλαλήθους	τοῦ	φιλαλήθους
δοτική	τῷ/τῇ	φιλαλήθει	τῷ	φιλαλήθει
αιτιατική	τὸν/τὴν	φιλαλήθη	τὸ	φιλάληθες
κλητική ὦ!		φιλάληθες		φιλάληθες
↓ πτώσεις	πληθυντικός
ονομαστική	οἱ/αἱ	φιλαλήθεις	τὰ	φιλαλήθη
γενική	τῶν	φιλαλήθων	τῶν	φιλαλήθων
δοτική	τοῖς/ταῖς	φιλαλήθεσῐ(ν)	τοῖς	φιλαλήθεσῐ(ν)
αιτιατική	τοὺς/τὰς	φιλαλήθεις	τὰ	φιλαλήθη
κλητική ὦ!		φιλαλήθεις		φιλαλήθη
	δυϊκός
ονομ-αιτ-κλ	τὼ	φιλαλήθει	τὼ	φιλαλήθει
γεν-δοτ	τοῖν	φιλαλήθοιν	τοῖν	φιλαλήθοιν
3η κλίση, Κατηγορία 'συνήθης' όπως «συνήθης» - Παράρτημα:Επίθετα & Μετοχές

Ετυμολογία

φιλαλήθης < φιλ- + ἀληθής

Επίθετο

φιλαλήθης, -ης, φιλάληθες, υπερθετικός : φιλαληθέστατος

• που αγαπά την αλήθεια, φιλαλήθης

  άλλες μορφές: φιλαλήθειος

Παράγωγα

• φιλαλήθεια
• φιλαλήθως (επίρρημα)

Πηγές

• φιλαλήθης - Επιτομή του Λεξικού Λίντελ-Σκοτ, Λεξικό της Αρχαίας Ελληνικής Γλώσσας (Επιτομή του Μεγάλου Λεξικού, εκδ. Πελεκάνος, 2007), Ψηφίδες στο Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, 2012
• φιλαλήθης - ΛΟΓΕΙΟΝ (αγγλικά, από το 2011) Λεξικά για την αρχαία ελληνική και λατινική γλώσσα (στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, κ.λπ.) Πανεπιστήμιο του Σικάγου.